Константин XI Палеолог: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 45:
Султанот Мурат умрел во 1451, наследен од неговиот деветнаесет годишен син [[Мехмед II]]. Мехмед II бил опседнат со освојувањето на Цариград.<ref>Franz Babinger, ''Mehmed the Conqueror and his Time'', translated by Ralph Manheim (Princeton: University Press, 1978), p. 81</ref> Константин одговорил на ова со закана дека ќе го ослободи принцот Орхан, којшто бил претендент за османлискиот престол, доколку не бидат исполнети некои од неговите барања. Поради ова, Мехмед сметал дека Константин го прекршил примирјето и по зимата 1451-1452, Мехмед ја изградил [[Румелихисар]], тврдина на европската страна на Босфор, северно од градот кој ја сече комуникацијата со [[Црно Море|Црното Море]] на исток.<ref>Babinger, ''Mehmed'', pp. 77f</ref> Ова било дополнување на [[Анадолски Хисар|Анадолскиот Хисар]] на азиската страна на Босфор, изграден помеѓу 1393 и 1394 од султанот [[Бајазит I]]. За Константин тоа било очигледен обид за опсада и тој истовремено почнал да ја подготвува својата одбрана.
Тој успеал да обезбеди средства да се складира храна за претстојната опсада и да се поправат старите Теодосиеви ѕидини, но лошата состојба на византиската економија не му дозволила да се подигне потребната војска за одбрана на градот против масовната османлиска војска. Очаен за било каква воена помош, Константин XI се обратил на Западот потврдувајќи го обединувањето на источното православие и римокатоличката црква, кое било склучено при Советот на Фиренца, услов поставен од католичката црква пред било каква помош да биде понудена. Унијата била критикувана од мнозината поданици на антиунијата. Неговиот [[мега дукс]] [[Лука Нотарас]], неговиот главен министер и воен командант, наводно изјавил „Подобро е да се гледа турбанот на Турците како владее во центарот на градот, отколку латинската
=== Падот на Константинопол и смрт ===
|