Апетит: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нова статија |
Dopolnuvanje |
||
Ред 1:
'''Апетитот''' е желбата за јадење храна, понекогаш поради глад. Привлечноста на храната може да го стимулира апетитот дури и кога гладот е отсутен. Апетитот постои во сите повисоки животни форми, и служи за регулирање на соодветниот внес на енергија за одржување на метаболичките потреби. Тоа е регулирано со тесна интеракција помеѓу дигестивниот тракт, масното ткиво и мозокот. Апетитот има врска со однесувањето на секој човек. Апетитивните и консумирните однесувања се единствените процеси кои вклучуваат внесунање на енергија, додека сите други однесувања влијаат врз ослободувањето на енергија. Кога се нагласува, нивото на апетитот може да се зголеми и да резултира со зголемување на внесот на храна. Намалена желба за јадење се нарекува анорексија, додека полифагија (или "хиперфагија") е зголемена желба за јадење. Кога апетитот не е регулиран, придонесува за анорексивна нервоза, булимија нервоза, кахексија, прејадување и пореметување во исхраната.
Cannon and Washburn (1912) proposed that eating begins when we have an empty stomach. They suggested that the walls of an empty stomach rub against each other to produce what are commonly called "hunger pangs". Some skeptics called Cannon's explanation of hunger "the rumble theory". However, observations of surgical patients indicated that there was more to the onset of eating than hunger pangs. Removal of the stomach did not abolish hunger pangs, and these patients reported the same feelings of hunger and satiety that they had experienced before surgery (Inglefinger, 1944). (The patients' stomachs had been removed because of cancer or large ulcers, and their esophagi had been attached directly to their small intestines). Although the patients ate small frequent meals because they had no stomachs to hold food, their reports of feelings of hunger and their total food intake were essentially normal.[citation needed]
==Физиолошки фактори==
Канон и Вашбурн (1912) предложиле дека јадењето започнува кога имаме празен стомак. Тие предложија дека ѕидовите на празен стомак се стругаат меѓу себе за да го произведат она што најчесто се нарекува „Грчеви на глад“. Некој скептици го нарекле објаснувањето на Канон за глад „Теоријата на тркалање“. Сепак, набљудувања од хируршки пациенти индицираат дека има повеќе до почетокот на јадење, а не само грчеви на глад. Со отстранување на стомакот грчевите на глад, не престанале, а ваквите пациенти рекле дека ги чувствуваат истите чувства на глад како и пред операцијата.
[[Категорија:Начини на исхрана]]
| |||