Емпиризам: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф)
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-Философија +Филозофија)
Ред 1:
'''Емпиризмот''' или '''емпирицизмот''' (од {{lang-grc|έμπειρία}} — ''искуство'') е [[Епистемологија|теорија на знаење]] која кажува дека знаењето доаѓа само или првенствено од [[Емпирија|сетилното искуство]]. Емпиризмот е едно од неколкуте гледишта во епистемологијата (науката за човечкото знаење) заедно со [[Рационализам|рационализмот]], [[Идеализам|идеализмот]] и [[Историцизам|историцизмот]]. За разлика од нив, тој ја поставува улогата на искуството и [[доказ]]ите над мислењето за [[вродени идеи]] или [[Традиција|традиционални сфаќања]] во процесот на образување идеи; меѓутоа, според некои емпиристи традицииите (или обичаите) се јавуваат како резултат на претходни сетилни искуства.
 
Емпиризмот во [[ФилософијаФилозофија на науката|филозофијата на науката]] ги нагласува доказите, особено тие добиени во [[експеримент]]ите. Тој е фундаментален дел на [[Научен метод|научниот метод]]: сите хипотези и теории за природниот свет мораат да бидат тестирани, а не спознанието да се основа само на ''[[a priori]]'' расудување, интуиција или разоткривање.
 
Философи кои се поврзуваат со емпиризмот се [[Аристотел]], [[Алхазен]], [[Авицена]], [[Ибн Туфаил]], [[Роберт Гростест]], [[Френсис Бекон]], [[Томас Хобс]], [[Роберт Бојл]], [[Џон Лок]], [[Џорџ Беркли]], [[Херман фон Хелмхолц]], [[Дејвид Хјум]], [[Леополд фон Ранке]], [[Џон Стјуарт Мил]] и [[Карл Попер]].