Елијас Канети: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф)
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-Философија +Филозофија)
Ред 17:
 
==Творештво ==
Најзначајни дела на Канети се: драмата “Свадба” ([[1932]]); романот “Заслепеност” ([[1935]]); драмите “[[Комедија]] на тештата” ([[1952]]) и “Орочени” ([[1952]]); [[Социологија|социолошко]]-[[ФилософијаФилозофија|филозофската]] и [[Антропологија|антрополошка]] студија “Маса и моќ” ([[1960]]); книгата со белешки за [[уметност]]а, [[религија]]та, [[историја]]та, моќта, [[антика]]та, [[смрт]]та, [[време]]то и други теми “Записи [[1942]]-[[1948]]” ([[1965]]); [[патепис]]от “Гласовите на [[Маракеш]], записи од едно патување” ([[1967]]); “Вториот процес, писмата на [[Франц Кафка|Кафка]] до Фелиција”([[1969]]); втората книга со литерарно-филозофски белешки и афоризми “Записи [[1949]]-1960” ([[1970]]); есеите “Подвоена иднина” ([[1972]]); збирката куси раскази “Прислушкувач” ([[1974]]); романот “Спасен јазик, приказна за една младост” ([[1977]]), кој претставува прв дел од неговата [[автобиографија]]; “Факел во увото, животна приказна од [[1921]] до [[1931]] година” ([[1980]]), кој претставува втор дел од неговата автобиографија итн. Неговата збирка раскази "[[Прислушкувач]]" е објавена на [[македонски јазик]] од страна на издавачката куќа "[[Темплум]]", во [[2010]] година.
 
Канети е добитник на повеќе германски книжевни награди, како што се: “[[Георг Бихнер]]”, во 1972 година; “[[Нели Закс]]”, во [[1975]] година; “[[Готфрид Келер]]”, во 1977 година. Во [[1981]] година, тој ја добил [[Нобелова награда за литература|Нобеловата награда за литература]]. <ref>”Белешка за авторот” во: Елијас Канети, ''Прислушкувач'', Темплум, Скопје, 2010, стр. 115-117.</ref>