Иван Крамској: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
embed {{Нормативна контрола}} with wikidata information |
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф) |
||
Ред 6:
Под влијание на идеите на руските револуционерни демократи, Крамској бил поборник за големата должност на уметникот кон јавноста, принципите на [[Реализам (уметност)|реализмот]], поучната содржина и националноста на уметноста. Станал еден од основачите и главни идеолози на Дружината на подвижни уметнички изложби ([[Передвижники]]). Во [[1863]]-[[1868]] предавал во цртачка школа при друштво за поддршка на применетата уметност. Создал галерија на портрети на најголемите руски писатели, научници, уметници и јавни личности (портрети: [[Лав Николаевич Толстој]], [[1873]], [[Иван Шишкин]], [[1873]], [[Павел Михајлович Третјаков]], [[1876]], [[Михаил Салтиков-Шчедрин]], [[1879]], - сите во [[Третјаковска галерија|Третјаковската галерија]]; портрет на [[Сергеј Боткин]], [[1880]] - приватна збирка, [[Москва]]) во кој експресивната едноставност на композицијата и јаснотијата на облиците го нагласуваат битот на проникливите психолошки карактеристики. Демократските погледи на Крамској дошле највеќе од израз со портетите на селаните, кои рефлектираат искрени квалитети и вантрешните предности на поединецот. Важна негова слика е „Христос во пустината“ ([[1872]], [[Третјаковска галерија]]).
Во продолжение на хуманистичката традиција на [[Александар Андреевич Иванов]], Крамској ги гледал верските дејствија од поучна и
Демократската ориентација на неговата уметност, неговите остри критички ставови за уметноста, и настојчивите иследувања на објективните јавни критериуми за оценка на уметноста и влијанијата на неа било од клучно значење за развојот на демократската уметност и идеологии во [[Русија]] во последната третина од XIX век.
|