Македонска книжевност: Разлика помеѓу преработките

Современата македонска книжевност, или книжевноста на македонскиот јазик од завршувањето на Втората светска војна па сè до денес, е еден од најбогатите книжени периоди во историјата на јазикот. Овој период е карактеристичен првично по употребата на стандардниот пишан јазик, а што е поважно и забрзаното збогатување на македонскиот книжевен фонд. Грубо гледано, овој временски период започува од завршувањето на [[Втората светска војна]], некаде во 1943/ 1944 година. Започнувајќи од [[Славко Јаневски]], [[Блаже Конески]], [[Стале Попов]], и другите, па сè до современите [[Георги Барбаровски]], [[Влада Урошевиќ]], [[Добре Тодоровски]], [[Владимир Мартиновски]], [[Богомол Ѓузел]], [[Радован Павловски]], [[Лидија Димковска]], [[Никола Маџиров]], и другите, современата македонска книжевност изобилува со плодни дејци, романсиерироманописеци, поети, раскажувачи и патеписци. Паралелно со збогатувањето на на македонскиот книжевен фонд, цврсто се втемелила и кнжевната критика, која особено се развила со воспоставувањето на вискообразовните институции во [[СР Македонија|слободната македонска држава]].