Туберкулоза: Разлика помеѓу преработките

Најчест извор на зараза е исплувокот од болниот од туберкулоза. Процентот на заразени и степенот на заболени зависи од бројот и количината на [[бацил|бацилите]] во воздухот и како последно должината на изложеност (во домот постојано или привремено, надвор од домот). Иако опишаните случаи на остварена [[зараза]] се во многу краток временски интервал во во допир со болниот, сепак е потребно значајно подолго време на експозицијаизложеност за заразата да се оствари. За деца кои спиеле во иста соба со болен од туберкулоза на плуќабелите дробови, во чии [[спутум]] се наоѓале BK наоди на дирекна [[микроскопија]] се наведува дека можноста за заразата била 27.,5%, ако во ноќта болниот кашлал помалку од 12 пати, а 48% ако кашлал повеќе пати. Покрај плуќатабелите дробови како извор на заразата можат да бидат и секрет од [[жлездена фистула]] или заболени [[коска|коски]] и [[зглоб|зглобови]], посебно [[урина]], утеро вагинален секрет, а исто така и млекото од крави заболени од туберкулоза на вимето.

(интрацелуларно)) одат во подлабоките делови на бронхиалниот систем. Туберкулозните [[бактерија|бактерии]], носени од [[фагоцитите]], продираат во мукоцилијарниот слој, до бронхиолите па дури и до самите [[алвеоли]], во кои всушност се остварува заразата. Меѓутоа ако особата е во постојан контакт со извор на заразата, тогаш уште во плеалергиската фаза со секое вдишување внесува бројни [[бактерија|бактерии]], па иако овие се десеткуваат со повторно вдишување во [[алвеоли|алвеолите]] сепак ќе остане значаен број. Према тоа МАСИВНА ЗАРАЗА се остварува само во случаи кога изворот на заразата е стално присутен и тоа во непосреден допир што е случај со семејствата со туберкулозен болен и оскудни стамбени услови. Фагоцитите како уништувачи на туберкулозната [[бактерија]], непосредно се и разнесувачи на бактеријата со посредство на [[крвотокот]] ([[лимфоток|лимфотокот]]), прво во регионалните лимфни жлезди и [[слезина|слезината]], а потоа и во поодалечените органи како горните делови на плуќатабелите дробови, [[бубрезите]], [[епифизата на коските]], [[мозочната кора]]. Во текот на интрацелуларно патување на BK можат и да се множат се до воспоставување [[алергија|алергиска реакција]], а со ова и [[имунитет]]. Со настанувањето на [[имунитет|имунитетот]] доаѓа и до позитивен одговор на заразата, па створените огништа на туберкулозен процес почнуваат и спонтано да се смалуваат, повлекуваат и лечат. Но и покрај опоравувањето од заразата, скоро никогаш не се постигнува потполно излекување, сепак понекаде во некои огништа остануваат смирени (заспани) [[бактерија|бактерии]]. Засега сѐ уште не се во потполност објаснети причините на оваа состојба, како и зошто доаѓа до будење на бактериите и реактивација на процесот во период од неколку недели.

Влезна врата на заразата на туберкулозните [[бактерија|бактерии]] најчесто претставуваат органите за дишење (плуќатабелите дробови). Оваа влезна врата воопшто не може да се затвори нити успешно да се заштити. Освен тоа, инфекцијата во плуќатабелите дробови многу лесно се шири во внатрешните патишта (обавезно преку [[лимфа|лимфата]], а често може и лимфохематогено и хематогено, поретко бронхгено во примарната фаза, односно најчесто бронхогено во постпримарната фаза).