Хармонија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
embed {{Нормативна контрола}} with wikidata information
сНема опис на уредувањето
Ред 2:
'''Хармонијата''' претставува наука за [[музика]]та. Таа е составен дел од секој интепретатор и секој што се занимава со неа. Таа е полифона (многугласна). Секое музичко дело е хармонска врска на тонови составени и запишани во дело (задача, каденца) итн. Секое создадено дело претставува хармонија, тоа фигура која дава најточни форми на музиката и претставува највазната работа во музиката. Оваа наука е дел од 4 (четири) тона кои најизменично се поставени на 2 (две) петолиниа со виолински 1 и бас 2 клучеви. Секоја хармонска линија мора да има басов тон или основен тон како потпора на хармонската линија.
 
== Хармонија во оркестрацијата ==
{{никулец}}
Хармонијата во [[оркестрација]]та ги следи следниве начела:
 
* Општи начела на поставувањето на хармонијата во оркестар ([[созвучје]], најобјективен звучен регистар, како се поставува созвучјето под це-мол, а како цис 3, кога е најјасна хармонијата)
* Движење на гласовите и удвојување во октави ( пр. за удвојување на 6/3, во завршна каденца во четворогласен став, 7 правила при удвојување на гласовите, сама посебе доволно јака басовска линија, не се удвојува б.тон над друг созвучен тон, како и критичните тонови).
* Слогови на созвучјето и видови на поредок (кога созвучјето е најкомпактн, тесен и широк слог, видови на поредок: врзувачки, одвоен, вкрстен, опфатен, комбиниран; Од што зависи примената на одреден поредок: слог на созвучје (пр. во широг слог), регистар, движење на гласовите; каков поредок се користи кај метални дув. инструменти.
* Хармонија во повеќе групи истовремено (вонсозвучни тонови, различни елементи: лежечки бас, созвучја со среден глас, движечка мелодија: 3 пр. со дрвени и метални со 2 елементи, со 3 елементи, кога движечката мелодија е во средниот глас.
*[[Консонантност]] и [[дисонантност]] (впечатокот зависи од: регистарот, редослед на тоновите, од оркестарското поставување на тоновите, дисонантниот интервал најмногу делува кога е збиено поставен, во ист инстр, во близок рег. на иста жица; случајна дисонанца, блага дисонанца, кога техн. не е дисонанца, а звучи така од неправилен распоред на тоновите во созвучјето).
Некои напомени според англиски теоретичар Е. Праут, го споредил созвучјето во це-дур, во 12 различни композиции.
 
{{музика-никулец}}
 
{{Нормативна контрола}}