Синдром на работна исцрпеност: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 15:
=== Херберт Фројденберг и прв опис===
Специјалистичката литература воглавно признава дека [[психотерапевт]]от и [[психијатар]] [[Херберт Ј. Фројденберг|Херберт Фројденберг]] е автор на првите истражувања во областа на синдромот на работна исцрпеност.<ref>{{harvsp |texte=Burn Out : Quand le travail rend malade |id=fr L |p=7}}.</ref> Во неговата статија „согорување на персонал“ (англиски:„''{{Lang|en|Staff burnout}}''“) објавена во [[1974]],<ref>{{harvsp |text={{language|en|Journal of Social Issues}} |id=en AG |p=159-165}}.</ref> прв обид за опис на состојбата Херберт Фројденберг прикажува со терминот „синдром на согорувањел“ (англиски:''{{Lang|en|Burn-Out Syndrome (B.O.S.)}}'')<ref>{{harvsp |text={{Lang|en|Burnout: The High Cost of High Achievement}} |id=en P |p=198}}.</ref> состојба на исцрпеност во која се наоѓа персоналот на медицински професионалци во ''{{lang|en|Free Clinics}}'', кои се професионално и емоционално поврзани со пациенти кои се зависници. Тој го објаснува ова согорување како загуба на мотивацијата на личноста кон својата работа, особено кога нејзината силна посветеност ги нема дадено очекуваните резултати.
Во 1970-те Фројденберг води една дневна болница која ги хоспитализира зависниците од населбата ''{{lang|en|Lower East Side}}'' во [[Њујорк]]. Установата функционира главно благодарение на млади доброволци. Фројденнберг ги започнува своите обзервации откако забележал дека голем број на овие доброволци завршуваат така што ја губат целата своја мотивација по приближно една година со активност. Сфаќа дека постојат карактеристични физички [[симптом]]и кои ги проследуваат овие промени како што се истоштеност, замор, подолго трање на [[настинка|настинките]], главоболки, гастроинтестинални проблеми и [[инсомнија]].
Во неговите истражувања, Фројденбер го истакнува бројот на симптоми на однесување и го поставува портретот на личности кои се потонати во нивните [[емоција|емоции]]. [[Гнев]]от, иритабилноста, оневозможеноста да се соочат со тензиите, новите ситуации но и загубата на енергија се меѓу знаците кои ги нарекува „пукнување“ (анг. ''{{lang|en|cracking}}'') и ментална и емоционална исцрпеност. Херберт Фројденберг исто така проценил дека негативни ставови и [[цинизам]] се исто така манифестации кои се делот од клиничките документи. Тој предложува стратегии на наддавање, како што се поминување повеќе и повеќе време на работа и неефикасно користење на [[хиперактивност]]а, но исто така стратегии на избегнување како што се изолација и избегнување на контакт со колеги.
==Признавање на синдромот во земји низ светот==
| |||