Христо Ботев: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
рв |
#1Lib1Ref |
||
Ред 14:
[[Податотека:Botev House.jpg|десно|thumb|242px|Родната куќа на Христо Ботев во [[Калофер]]]]
== Биографија ==
Роден е во [[Калофер]]. Студира во [[Одеса]], [[Русија]]. Живеел во [[Букурешт]] и [[Браила]]. Неговата чета се формирала во денешна Романија и се состоела од 172 четници, кои од Ѓурѓево се качуваат на бродот „Радецки“ на [[16 мај]] [[1876]] година и по еден ден слегуваат на бугарскиот брег. По влегувањето во Бугарија, четата се движела на југ, но на 1 јуни во [[Стара планина|Балканот]] крај [[Враца]] е опколена од голема [[турци|турска]] ([[черкези|черкезка]]) потера, при што Христо Ботев е убиен од страна на еден Черкез. Врз основа на истражувањата на д-р [[Стефан Влахов Мицов]] кои тој ги презентира во неговата книга „Кој го уби Христо Ботев“, тој бил убиен од неговите соборци.<ref>Кой уби Христо Ботев?, Нов ден, София, 1994</ref><ref>http://www.vreme.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=1&EditionID=1077&ArticleID=70510 Бугарскиот шовинизам се граничи со патологија</ref>▼
Роден е во [[Калофер]]. Со помош на рускиот вицеконзул во [[Пловдив]] тргнува да студира во [[Одеса]], [[Русија]]. По една година пишувал дека „овдешните учители и наредби не се човечки, туку ѕвески“. Тешко ги поднесува строгите правила и неговото уточиште станува библиотека. Од училиштето го исклучуваат, мо тоа за него не била казна, туку ослободување. Заминува како бугарски учител во Бесарабија. Авантуристичкиот дух го носи во [[Романија]] каде што станал печатар кај издавачот Паничков од[[Браила]].
Во 1868 година во близина на [[Букурешт]] го среќава со [[Васил Левски]], идеологот на ослободителната борба (од Турците), а таму го среќава и [[Иван Вазов]] кој исто така е воодушевен од младиот поет. Во тек на следните години е учител во Александрија, Исмаилија, се занимава со конспиративна дејност. Во април 1871 со телеграма ја поздравува Париската комуна, а во јуни започнува да го издава својот прв весник од кој излегуваат само 5 броја. Во април следната година е затворен поради револуционерната дејност. Потоа живее во Букурешт каде работи на своите книжевни дела. Во 1875 се жени со Венета Рашева, а идната година му се раѓа керката Иванка. Но веќе во мај го превзема водството на четата и се вклучува во бунтот и се качува на паробродот „Радецки“ кој собира уште двесте борци од неговата чета.<ref>[[Раде Силјан]], Странски авиори&дела, Натица Македоонска, Скопје,2001, стр. 217 - 218.</ref>
Неговата чета се формирала во денешна Романија и се состоела од 172 четници, кои од Ѓурѓево се качуваат на бродот „Радецки“ на [[16 мај]] [[1876]] година и по еден ден слегуваат на бугарскиот брег.
▲
Како што пишува [[Даме Груев]], револуционерите од [[ВМОРО]] дејствувале по примерот на Ботев.<ref>[http://www.angelfire.com/super2/vmro-istorija/Knigi/spomdg02.htm]</ref>
| |||