Социјалистичка Федеративна Република Југославија: Разлика помеѓу преработките

СР Босна и Херцеговина, СР Србија, СР Хрватска, СР Црна Гора, САП Војводина, САП Косово

Населението на Југославија зборувало три јазици, [[Српскохрватски јазик|српскохрватски]], [[МакедонскиСловенечки јазик|македонскисловенечки]] и [[СловенечкиМакедонски јазик|словенечкимакедонски]].<ref name="Institutions of Advanced Societies">Rose, Arnold M.; ''Institutions of Advanced Societies''; U of Minnesota Press, 1999 ISBN 0-8166-0168-2</ref> Српскохрватскиот бил зборуван од населението во федералните републики [[Социјалистичка Република Хрватска|СР Хрватска]], [[Социјалистичка Република Србија|СР Србија]], [[СР Босна и Херцеговина]] и [[Социјалистичка Република Црна Гора|СР Црна Гора]] - со тотални говорители, 12,390,000 луѓе во тоа време. МакедонскиотСловенечкиот бил зборуван од 9311,400,000 жители на [[Социјалистичка Република МакедонијаСловенија|СР МакедонијаСловенија]], додека словенечкиотмакедонскиот бил зборуван од 1,400931,000 жители на [[Социјалистичка Република СловенијаМакедонија|СР СловенијаМакедонија]]. Исто така националните малцинства го употребувале нивниот мајчин јазик - 506,000 луѓе зборувале [[унгарски]] (најмногу во [[САП Војводина|Војводина]]) и 780,000 луѓе го употребувале [[албанскиот јазик]] во СРСАП СрбијаКосово и СР Македонија. [[Турски јазик|Турскиот]], [[Романски јазик|романскиот]] и [[Италијански јазик|италијанскиот]] истотакаисто така биле зборувани, но во помал степен.