Татарска пустина: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
нова страница |
|||
Ред 14:
Романот се одликува со бавен, монотон стил, при што Буцати ја опишува приказната за еден недостижен идеал, за мрачните сили кои управуваат со животот, за човекот како жртва на [[време]]то и [[смрт]]та како неговото крајно ослободување. Романот е напишан со ониричен стил, создаден од луцидни визии, од сенки, мистерии и [[мит]]ови, кои се универзални, вонвременски и секогаш актуелни.<ref>Радица Никодиновска, „Предговор“ во: Дино Буцати, ''Татарска пустина''. Скопје: Ѓурѓа, 2007, стр. 6-7.</ref>
Самиот Буцати, во едно [[
==Изданија на македонски јазик==
===Издание на „Ѓурѓа“ од 2007 година===
|