Вилхелм фон Хумболт: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 25:
Хумболтовиот концепт на образование не може да се толкува исклучиво индивидуалистички. Точно е дека тој отсекогаш ја прифаќал важноста на животот на поединецот и ‘развитокот на богатство од индивидуални форми’, но тој го нагласил фактот дека ‘ само-образованието може да биде продолжено само [ … ] во поширокиот контекст на развитокот на светот’. Со други зборови, поединецот не е само назначен, туку и приморан, да игра улога во формирањето на светот околу него.
Хумболтовиот образовен идеал бил целосно обележан од општествени размислувања. Никогаш не верувал дека ‘човечката раса може да кулминира во достигнувањето на општo совршенство во апстрактни термини’. Во 1789, тој напишал во неговиот дневник дека ‘образованието на поединецот бара неговото вклучување во општеството и неговите врски со општеството во поширока смисла’. Во неговиот есеј за ‘Теоријата за Образованието на Човекот’, го одговорил прашањето за ‘барањата што мора да бидат побарани од една нација, од една ера и од човечката раса’.'Образованието, вистината и доблеста' мора да бидат распределни до таа мера така што 'концептот на човештвото' зазема голема и достоинствена форма во секој поединец.(GS, I, p. 284)Меѓутоа, ова ќе биде постигнато лично од секој поединец, кој мора да ја 'абсорбира големата количина на материјал нему понудена од светот околу него и од неговото внатрешно постоење, користејќи ги сите можности на неговата рецептивност; тој мора тогаш да го преобличи тој материјал со сите енергии од неговата активност и да го присвои за себе за да создаде интеракција помеѓу неговата личност и природа во најопшта, активна и хармонична форма'(GS, II, p. 117).
Хумболтовиот образовен модел оди над практична обука. Во писмо до прускиот крал, тој пишува: Има несомнено некои видови на знаење кое мора да бидат од општа природа и, уште поважно, да го култивираат умот и карактерот, кое секој треба да го поседува. Луѓето очигледно не можат да бидат занаетчии, трговци, војници или бизнисмени ако не се, без разлика на нивното занимање, добри, чесни и – во согласност со нивната состојба – добро информирани човечки суштества и граѓани. Ако оваа основа е дадена преку школување, професионалните вештини лесно се стекнуваат потоа, и личноста е секогаш слободна да преминува од едно занимање во друго, како што често и се случува во животот. "<ref>As quoted in Profiles of educators: Wilhelm von Humboldt (1767–1835) by Karl-Heinz Günther (1988), {{DOI|10.1007/BF02192965}}</ref> Филозофот [[Јулијан Нида-Римелин]] ги критикувал недоследностите помеѓу Хумболтовите идеали и современата образовна политика, која еднострано го разбира образованието како подготовка за пазарот на трудот, и аргументирал дека мораме да се одлучиме помеѓу [[МкКинзи]] и Хумболт. <ref>{{Cite news|url=http://www.zeit.de/2009/45/Bachelor-Kritik|title=Bologna-Prozess: Die Chance zum Kompromiss ist da|last=Nida-Rümelin|first=Julian|date=29 October 2009|work=[[Die Zeit]]|language=German|access-date=29 November 2015}}</ref>
| |||