Вилхелм фон Хумболт: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 14:
== Филозоф ==
Хумболт бил [[филозоф]]; тој ги напишал ''[[Границите на државната акција]]'' во 1791-1792( иако не била издадена до 1850, по неговата смрт), една од најхрабрите одбрани на слободите на [[Просветителството]]. Книгата имала влијание на есејот''[[За Слободата]]'' на подоцна го нарекол ''[[принципот на штета]]
Делот од книгата кој се однесувал на образованието бил издаден во декемвриското издание во 1792 од ‘’Берлинише Монатшрифт’’, под насловот ‘’ За Јавното Образование’’. Со издавањето на овој извадок, Хумболт почнал да учествува во филозофската дебата за насоката на националното образование коja билa во тек во Германија, како и во други држави, по Француската Револуција.
Ред 26:
Хумболтовиот концепт на образование не може да се толку исклучиво индивидуалистички. Точно е дека тој секогаш ја важноста на животот на поединецот и ‘развитокот на богатство од индивидуални форми’, но тој го нагласил фактот дека ‘ само-образованието може да биде продолжено само [ … ] во поширокиот контекст на развитокот на светот’. Со други зборови, поединецот не е само назначен, туку и приморан, да игра улога во формирањето на светот колку него.
Хумболтовиот образовен идеал бил целосно од општествени размислувања. Никогаш не верувал дека ‘човечката раса може да кулминира во достигнувањето на општа совршенство во апстрактни термини’. Во 1789, тој напишал во неговиот дневник дека ‘образованието на поединецот бара неговото вклучување во општеството и неговите врски со него на светот’. Со други зборови, поединецот не е само назначен, туку и приморан, да игра улога во формирањето на светот колку него.
Хумболтовиот образовен идеал бил целосно од општествени размислувања. Никогаш не верувал дека ‘човечката раса може да кулминира во достигнувањето на општа совршенство во апстрактни термини’. Во 1789, тој напишал во неговиот дневник дека ‘образованието на поединецот бара неговото вклучување во општеството и неговите врски со него во поширока смисла’. Во неговиот есеј за ‘Теоријата за Образованието на Човекот’, го одговорил прашањето за ‘барањата што мора да бидат побарани од една нација, од една ера и од човечката раса’.
| |||