Свети Трифун: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
embed {{Нормативна контрола}} with wikidata information
дополнување
Ред 23:
|issues=
}}
'''Свети Трифун''' е [[Христијанство|христијански]] [[светец]].
 
==Житие==
Роден е во малоазиската област [[Фригија]] во [[Мала Азија]]. Според христијанските верувања, уште од рано детство во него се пројавила необична Божја благодат со покажување на дар на чудотворство. Тој на изненадување на своите современици имал моќ над болните. Посебно душевно заболените по погледот на младиот Трифун биле излекувани. Некоја необична исцелителна сила зрачела од неговиот поглед.
Св. Трифун е роден околу [[225]] година, во селото Комсада, во римската провинција [[Фригија]], во [[Мала Азија]]. Родителите му биле христијани, така што и тој бил воспитуван во согласност со христијанската вера.<ref>„Заштитникот на лозарите ја најавува пролетта“, ''Дневник'', година XXI, број 6289, вторник, 14 февруари 2017, стр. 24.</ref> Според христијанските верувања, уште од раното детство во него се пројавила необична Божја благодат со покажување на дар на чудотворство. Тој, на изненадување на своите современици, имал моќ над болните. Посебно душевно заболените по погледот на младиот Трифун биле излекувани. Некоја необична исцелителна сила зрачела од неговиот поглед. Меѓу многубројните негови чуда кои што ги вршел, се споменува и исцелувањето на ќерката на [[Римски цар|римскиот император]] [[Гордијан]]. Тој имал необично убава ќерка и поради нејзината убавина многу кнезови ја проселе за своите синови. Но, се случило несреќа да оваа убава принцеза душевно се разболи. При страшните настапи на болеста, таа многу пати сакала да се фрли во [[оган]] или во [[вода]]. Ниеден лекар не можел да ја излечи, а на девојката ѝ било откриено дека единствено може да ја излечи „детето Трифун“, кое тогаш имало 17 години.<ref>„Заштитникот на лозарите ја најавува пролетта“, ''Дневник'', година XXI, број 6289, вторник, 14 февруари 2017, стр. 24.</ref> <ref>„Охридски пролог“, стр. 44.</ref>
<br />
Дознавајќи царот за необичната моќ на фригиското момче Трифун, царот го повикал да ја спаси неговата ќерка. Царските слуги, послепо долго барање во [[Фригија]], го нашле момчето покрај езеро како чува [[Гусковидни|гуски]]. Затоа, тој често на [[Икона|иконите]] се слика опкружен со гуски. Тогаш, тие го повеле во [[Рим]] и тој веднаш ја излекувал. По излекувањето настапила неописива радост во дворот. Царот богато го наградил Свети Трифун, но тој не го задржал добиеното богатство, туку веднаш го разделил на [[Сиромаштија|сиромашните и бедните]], и самиот живеел скромно во своето родно место; да прави добри дела и да им помага на болните и немоќните. Но, по смртта[[смрт]]та на царот[[цар]]от [[Гордијан]], кој бил трпелив спрема [[христијани]]те, во [[249]] година на власт дошол крволочниот цар [[Дециј Трајан]], кој наредил да се прогонуваат христијаните. Сите оние кои не сакале да се одречат, ги фаќале, ги мачеле и убивале.<ref>„Охридски пролог“, стр. 44.</ref>
<br />
Светиот маченик не сакал да бега во пустината[[пустина]]та и пошол кај управникот на покраината Акилин. Тој му наредил да им се поклони на боговите[[бог]]овите, во спротивно ќе биде подложен на најстрашни маки. Свети Трифун ја одбил неговата наредба и бил одведен во [[Никеја]], по коешто следувало неговото мачење. Кога виделе дека ни мачењата не помагаат, решиле да го посечат со меч. Но, мачителот претходно наредил да го врзат за еден [[коњ]] и така вржан бос да го поведат во планината[[планина]]та. Од силниот [[мраз]] и студ почнале да ну отпаѓаат меса и [[прсти]]те од нозете[[нозе]]те, но тој тоа го трпел без збор и, наместо протест, од усните на овој маченик се слушнала молитвата за гонителите: "''Господи„Господи не им го пишувај ова за гревгрев“. Најпосле, на денот кога требало да биде погубен, св. Трифун ја предал [[душа]]та пред џелатот да го стави мечот на неговиот [[Врат|врат]]. Тоа се случило на [[14 февруари]] [[250]] година.<ref>„Заштитникот на лозарите ја најавува пролетта“, ''"Дневник'', година XXI, број 6289, вторник, 14 февруари 2017, стр. 24.</ref> Христијаните од ова место го зеле телото на маченикот и го пренеле во неговото родно место. Еден дел од светите мошти денес се наоѓаат во [[Москва]], во храмот посветен на Светиот маченик Трифун.<ref>„Охридски пролог“, стр. 44.</ref>
<br />
 
==Култот на св. Трифун==
Меѓу многубројните негови чуда кои што ги вршел, се споменува и исцелувањето на ќерката на римскиот император [[Гордијан]]. Тој имал необично убава ќерка и поради нејзината убавина многу кнезови ја проселе за своите синови. Но се случило несреќа да оваа убава принцеза душевно се разболи. При страшните настапи на болеста таа многу пати сакала да се фрли во оган или вода. Ниеден лекар не можел да и помогне и да ја излечи. На девојката и е откриено дека единствено може да ја излечи "детето Трифун".
Православната црква го слави св. Трифун како поим за младост и доследност кон христијанските традиции. На иконите, тој е претставен или со сорче за режење лозје или со наметка како чувар на гуски. [[Православна црква|Православната црква]] неговиот ден го чествува на [[1 февруари]] според [[Јулијански календар|јулијанскиот календар]], т.е. на [[14 февруари]], според [[Грегоријански календар|грегоријанскиот календар]] како ден на лозарите и градинарите, а тој се смета и како покровител на меанџиите. Традиционално, на 14 февруари се врши обредното закројување на лозјето, а некои овој ден го сметаат за последен од [[Зима|зимските]] и за прв од [[пролет]]ните празници. Во некои краишта на [[Македонија]], како [[Охрид]] и [[Прилеп]], овој празник е познат и како Св. Трипун-[[Алкохолизам|пијаницата]]. Во повеќето краишта на Македонија, на денот на св. Трифун рано наутро се одело в црква кадешто попот пеел молитва и светел вода. Луѓето зд оваа вода, за која се смета дека е ослободена од [[Демон|демоните]] и има лековита моќ, а потоа со неа ги прскале лозјата. Во Тиквеш, рано наутро, лозарите оделе во лозјето, каде закројувале неколку лози кои ги полевале со [[вино]], а потоа ги благословувале со зборовите: „Господе, ти давам едно шише со вино за илјада да ни подариш.“ Во Ваташа, пак, лозарите се тркалале низ лозјето за така да се тркалаат и бочвите со вино. Во ова село било обичај, по закројувањето на лозјето, попот да забоде запалена гламја во дворот на [[Црква (објект)|црквата]], со цел да се забрза заминувањето на [[зима]]та.<ref>„Заштитникот на лозарите ја најавува пролетта“, ''Дневник'', година XXI, број 6289, вторник, 14 февруари 2017, стр. 24.</ref>
 
Дознавајќи царот за необичната моќ на фригиското момче Трифун го повикал да ја спаси неговата ќерка. Царските слуги после долго барање во [[Фригија]] го нашле момчето покрај езеро како чува гуски. Затоа тој често на иконите се слика опкружен со гуски. Тогаш тие го повеле во [[Рим]] и веднаш ја излекувал. По излекувањето настапила неописива радост во дворот. Царот богато го наградил Свети Трифун, но тој не го задржал добиеното богатство туку веднаш го разделил на сиромашните и бедните, и самиот живеел скромно во своето родно место; да прави добри дела и да им помага на болните и немоќните. Но по смртта на царот [[Гордијан]], кој бил трпелив спрема [[христијани]]те, дошол крволочниот цар [[Дециј Трајан]] кој наредил да се прогонуваат христијаните. Сите оние кои не сакале да се одречат, ги фаќале, ги мачеле и убивале.
 
Светиот маченик не сакал да бега во пустината и пошол кај управникот на покраината Акилин. Тој му наредил да им се поклони на боговите, во спротивно ќе биде подложен на најстрашни маки. Свети Трифун ја одбил неговата наредба по кое следувало неговото мачење. Кога виделе дека ни мачењата не помагаат решиле да го посечат со меч. Но мачителот претходно наредил да го врзат за еден коњ и така вржан бос да го поведат во планината. Од силниот мраз и студ почнале да ну отпаѓаат меса и прсти од нозете, но тој тоа го трпел без збор и наместо протест од усните на овој маченик се слушнала молитвата за гонителите: "''Господи не им го пишувај ова за грев''".
 
Христијаните од ова место го зеле телото на маченикот и го пренеле во неговото родно место. Еден дел од светите мошти денес се наоѓаат во [[Москва]] во храмот посветен на Светиот маченик Трифун. Православната Црква го слави како исцелител, кој се удостоил на маченичкиот венец<ref>„Охридски пролог“ стр. 44 </ref>.
 
Православната црква неговиот ден го чествува на 1 февруари. Денеска неговиот ден се празнува од страна на лозарите, градинарите на 14 февруари според грегоријанскиот календар.
 
== Наводи ==