Богомилство: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:Razvoj bogumilstva.jpg|мини|десно|250п|Развој на Богомилствотобогомилството од X до XV век]]

'''Богомилство''' — [[христијанско]] верско учење во средновековна [[Македонија]] и пошироко. Се појави како реакција на социјалното раслојување што настана како резултат на воведувањето на [[феудализам|феудализмот]] и на поддршката на власта од страна на официјалната христијанска црква. Богомилството било [[дуализам|дуалистичко]] учење според кое реалниот свет го создал не Богот, туку ѓаволот. Богомилите го отфрлале [[крст]]от како свој верски симбол, не граделе [[Црква (објект)|цркви]] и своите обреди ги вршеле на отворен простор, ја осудувале црковната хиерархија и сметале дека [[Исус]] не бил Син божји, туку обичен човек. Името го добиле по [[Поп Богомил|попот Богомил]], по кого, пак, е наречено селото [[Богомила]].

[[Податотека:Наум и Богомилите.jpg|мини|десно|[[Свети Наум]] и Богомилитебогомилите]]

[[Податотека:Great Schism 1054 with former borders.png|мини|десно|Религиозната дистрибуција во времето на [[Големата Шизма]],<ref>{{cite web|url=http://www.cartileonline.eu/carte/1025738/dragan-brujia-vodia-kroz-svet-vizantijeDragan|title=Vodič kroz svet Vizantije (Guide to the Byzantine World)|accessdate=|author=Dragan Brujić |authorlink=|year=2005|work= |publisher=Beograd|page=51|language=|archiveurl=|archivedate=|quote= }}</ref> при што Богомилитебогомилите се концентрирани на Балканот.]]

Богомилите во Македонија се појавувиле во времето кога на бугарскиот престол бил Петар (927- 969). Од ова време не се зачувани богомилски книги, иако според многу извори тогаш ги имало доста. „Основен извор за појавеното богомилско движење во Х век е Беседата„Беседата против богомилитебогомилите“ од [[Презвитер Козма]]. Како заштитник на интересите на бугарската црква, Козма го напишал ова дело со цел да ги разобличи богомилите, да го осуди нивното движење и да ги оттргне масите од нив, да не станат ’еретици‘ – богомили.“

Богомилите биле против официјалното [[христијанство]] и против [[црква]]та, не граделе храмови и не признавале празници. Тие дури го отфрлаат и [[Стар Завет|Стариот Завет]] поради својата суровост и не ја признаваат државата. Нивното учење било во голема мера револуционерно. Богомилите не прифаќале да носат оружје и да водат војни, поради што се жестоко казнувани од сите држави до каде што стигнале. Ги казнувале [[Византијци]]те, бугарскиот цар Петар и српскиот владетел [[Стефан Немања]]. Тие се прошириле и до [[Хрватска]] и [[Босна]] и [[Захумје]] (денешна [[Херцеговина]]), каде што биле прогонувани од страна на црквата. Богомилите нашле засолниште во босанските планини и се прошириле до таа мера што станале официјална црква наречена - [[Босанска црква|Црква Босанска]]. Богомилството го прифатил банот Кулин и ги штител богомилите и од [[Византија]], [[Унгарија]] и [[Рим]]. Исто така, богомилите ги отфрлувале странските имиња, грчки и еврејски под влијание на [[Библија]]та, и имале само словенски имиња како: Годин, Љубомир, Твртко, Радомир, Мирослав, Болеслав, Драгомир, Владимир, Драгош, Будислав итн. Тие ги отфрлаат и грчкото и латинското писмо и документите зачувани во Босна се пишувани на старото кирилско писмо и на писмото познато под име: „Босанчица“.