Испарување: Разлика помеѓу преработките

 

== Теорија ==

За да можат да испарат, [[молекула|молекулите]] во течноста мора да бидат близу до површината, да се движат во соодветна насока и да имаат доволна [[кинетичка енергија]] за да ги совладаат меѓумолекуларните сили во течноста.<ref name="Silberberg">{{цитирана книга |first=Martin A. |last=Silberberg |title=Chemistry |edition=IV |pages=431–434 |publisher=McGraw-Hill |location=New York |year=2006 |isbn=0-07-296439-1}}</ref> При мало испарување, само мал дел од молекулите ги задоволуваат овие услови. Бидејќи кинетичката енергија на молекулата е правопропорционална на нејзината температура, испарувањето е поинтензивно при повисока температура. Со излегувањето на побрзите молекули, оние што преостануваат имаат помала просечна кинетичка енергија, и затоа температурата на течноста се намалува. Оваа појава се нарекува „испарително разладување“.