Супермасивна црна дупка: Разлика помеѓу преработките

Потеклото на супермасивните црни дупки е сеуште тема на истражување. Астрофизичарите се согласни дека еднаш кога црна дупка ќе се смести во центарот на галаксијата, истата нараснува преку [[акрецијанасобирање (астрофизика)|акрецијанасобирање]] (акреција) на амтеријата и преку спојување со други црни дупки. Сепак, има неколку претпоставки за механизмите преку кои се создаваат првичните маси на претходниците т.е. „семињата“, на супермасивните црни дупки. Најочигледната претпоставка е дека станува збор за семиња кои се црни дупки со десетици а можеби и со стотици сончеви маси кои се остатоци од експлозиите на масивните ѕвезди и истите нараснуваат со насобирање на материја преку [[акрецијанасобирање (астрофизика)|акрецијанасобирање]].

Друг модел ги вклучува големите облаци од гас во периодот пред да се создадат првите ѕвезди создале т.н. „[[квази-ѕвездиквазиѕвезда|квазиѕвезди]]“ за подоцна да прераснат во црна дупка со почетна маса од приближно 20 сончеви маси, за по кус период истите да прераснат во [[средномасивна црна дупка|средномасивни црни дупки]], а со тоа и во СЦД доколку акрецијатанасобирањето не е потиснатапотиснато при поголемите маси.<ref>{{cite journal |last=Begelman |first=M. C. |authorlink= |author2=et al. |date=Jun 2006 |title=Formation of supermassive black holes by direct collapse in pre-galactic haloed|journal=[[Monthly Notices of the Royal Astronomical Society]] |volume=370 |issue= 1|pages=289–298 |doi=10.1111/j.1365-2966.2006.10467.x |arxiv = astro-ph/0602363 |bibcode = 2006MNRAS.370..289B }}</ref> Почетната „квази-ѕвезда“ ќе стане нестабилна поради радијалните пертурбации предизвикани од создавањето на парови електрон-позитрон во јадрото, и истите можат да колабираат директно во црна дупка без да има [[супернова]] експлозија, која ќе исфрли поголем дел од масата и ќе го спречи создавањето на црна дупка како остаток од таа експлозија.

Тешкотијата за создавање на супермасивна црна дупка е во потребата од постоење на огромно количество на материја во многу мала зафатнина. Оваа материја потребно е да има многу мал аголен момент за да се случи настанот. Нормално, процесот на акрецијанасобирање го вклучува и пренесувањето на аголниот момент со голем почетен допринос кон надворешноста, и ова на некој начин е факторот од кој зависи растот на црната дупка. Ова е голем дел од теоријата за [[акреционен диск|акреционите дискови]]. АкрецијатаНасобирањето на гасот е најефикаснот, но истовремено и најизразен, начин на кои растат црните дупки. Растот на масата на супермасивните црни дупки се смета дека настанува преку неколкукратни епизоди на брза акрецијанасобирање анна гасот, која може да се забележи во [[активно галактичко јадро|активното галактичко јадро]] или [[квазар]]ите. Набљудувањата покажале дека квазарите се почести во вселената кога истата била помлада, што наведува на фактот дека супермасивните црни дупки биле создадени и растат од самиот почеток на вселената. Голем ограничувачки фактор за теориите за создавањето на супермасивните црни дупки е набљудувањето на далечните сјајни квазари, па што наведува дека супермасивните црни дупки со маси од милијарда сончеви маси sвеќе биле создадени кога универзумот бил стар само 1 милијарда години. Ова укажува дека супермасивните црни дупки настанале на почетокот на раниот универзум, во внатрешноста на првите масивни галаксии.