Проспер Мериме: Разлика помеѓу преработките

Кога станува збор за начинот на кој му пристапува на предметот на уметничка обработка и неговото третирање, Мериме е продолжувач на класицистичките традиции во француската книжевност. Класицистичкиот манир на Мериме, пред сè, се гледа во сузбивање на распрснувањето, постојаната контрола на сопствените чувства и текови на мислите, грижливо одбирање на материјата и задржување само на она што е битно и неопходно. Неговиот израз е концизен, набиен со смисла, композицијата и нарацијата се јасни и логични. Како голем класичар, го задржува чувството на мерка и ред и има такт на воспитан човек кој владее со себеси. Со класицизмот го поврзува и тежнеењето во уметничките дела со совршен облик да ги изрази вечните човечки страсти. По своите особини Мериме е наследник на големите писатели на класицизмот од [[XVII век]], како што се [[Пјер Корнеј]], [[Молиер]] и [[Жан Расин]].