|
==Книжевно дело==
===Театарот на Клара Газил===
Својот долг кон [[Романтизам|романтизмот]], Мериме го платил во своето прво позначајно книжевно остварување. Задоволувајќи ја својата склоност кон мистифицирање, во [[1825]] година ја објавуваобјавил збирката пиеси „Театарот на Клара Газил“ (''Le théâtre de Clara Gazul''). Своето дело на публиката ИИИѝ го претставувапретставил како француски превод на наводната шпанска глумица. Истовремено, овие едночинки, Мериме ги читал пред присутните во салонот на Етјен Делаклиз, каде што го претставил Стендал. Книгата „Театарот на Клара Газил“ се стекнала со популарност во тесен круг на читатели: Шатобријан се изразил пофално за неа; тогашниот млад професор на Сорбона, Виктор Кузен, му упатил претерани пофалби, така што Мериме се прашувал дали да ги сфати сериозно; а Гете изјавил: „Еве, еден мал непрокопсаник кој се крие под генијот на една жена; но, тој секако е прекрасен и добар гениј кој ќе отиде многу далеку“. Мешајќи го трагичното и комичното и занемарувајќи го класичарското правило за три единства (место, време и дејство), Мериме две години пред [[Виктор Иго]] ги илустрирал идеите кои најголемиот француски романтичар ги изнесол во предговорот на „Кромвел“.
Во првото издание се издвојува историската „комедија во три дена“ „Шпанци во Данска“. Второто издание (1830) Мериме го зголемувадополнил со две пиеси. Најинтересна е духовитата антиклерикална комедија „Кочијата на светото миросување“ (''Le Carosse du Saint-Sacrement''), чие дејство се одвива во главниот град на [[Перу]], [[Лима]]. Во третото издание, Мериме ја додал историската пиеса „Жакеријата“ (''La Jacquerie'') . Единствено за пиесата „Жакеријата“ темата е земена од француската [[Среден век|средновековна]] историја. Сите други пиеси се случуваат во [[Шпанија]] или во [[Латинска Америка]], што на збирката ѝ дава егзотична нијанса. Ова, покрај страстите, драматичните ситуации кои проистекуваат од нив и историските евокации, го придодава ова дело на романтичарскиот театарски фонд. ▼Мешајќи го трагичното и комичното и занемарувајќи го класичарското правило за три единства (место, време и дејство), Мериме две години пред [[Виктор Иго]] ги илустрира идеите кои најголемиот француски романтичар ќе ги изнесе во предговорот на „Кромвел“.
▲Во првото издание се издвојува историската „комедија во три дена“ „Шпанци во Данска“. Второто издание (1830) Мериме го зголемува со две пиеси. Најинтересна е духовитата антиклерикална комедија „Кочијата на светото миросување“ (''Le Carosse du Saint-Sacrement''), чие дејство се одвива во главниот град на [[Перу]], [[Лима]]. Во третото издание, Мериме ја додал историската пиеса „Жакеријата“ (''La Jacquerie'').
Единствено за пиесата „Жакеријата“ темата е земена од француската средновековна историја. Сите други пиеси се случуваат во [[Шпанија]] или во [[Латинска Америка]], што на збирката ИИИ дава егзотична нијанса. Ова, покрај страстите, драматичните ситуации кои проистекуваат од нив и историските евокации, го придодава ова дело на романтичарскиот театарски фонд.
===Гусли===
И понатаму творејќи во духот на романтичарското движење, во [[1827]] година Мериме ја објавува својата прочуена мистификација „Гусли, или избор на илирски песни собрани во [[Далмација]], [[Босна]], [[Хрватска]] и [[Херцеговина]]“ (''La Guzla ou choix de poesies illyriques, recueillies dans la Dalmatie, la Bosnie, la Croatie et l'Herzegovine'').
===Хроника за владеењето на Карло IX===
|
