Црвено Море: Разлика помеѓу преработките

Црвеното Море е полу-затворенo тело на вода кое се наоѓа помеѓу Азија и Африка. На [[север]] се граничи со [[Суецки Залив|Суецкиoт залив]], кој го поврзува ова [[море]] со [[Средоземно Море|Средоземното Море]], на [[југ]] со [[Индиски Океан|Индискиот Океан]], на [[запад]] со [[Египет]], [[Судан]], [[Еритреја]] и [[Џибути]] a на [[исток]] со [[Јемен]] и [[Саудиска Арабија]]. Иако Црвеното Море е познато по својата природна убавина, со долги корални[[корал]]ни гребени, тоа е исто така и значаен пат за танкери со [[нафта]] и други [[Брод (пловило)|бродови]] кои патуваат низ Суецкиот Канал.

Црвеното Море е со издолжен и тесен лик, се протега од север кон југ на растојание од околу 20002.000 km. Просечната ширина е околу 280 km, со максимална широчина од 306 km кон југ. Ширината на протокот Бал-ел-Mандеб е околу 26 km и го дели Црвеното Море од Индискиот океан преку Аденскиот Залив. Северниот крај на Црвеното Море се дели на два залива, Суецкиот, кој е поврзан со Суецкиот Канал и заливот Акаба. Околината на Црвеното Море е главно сува, со пустински или полу-пустински региони без голем прилив на реки. Понатаму во внатрешноста, [[Пустина|пустинските]] региони се граничат со долги [[Планина|планински]] масиви.

Црвеното Море има неколку заштитени подрачја, најпознати се: Националниот Парк „Рас Мохамед“ во јужниот дел на [[Синајски Полуостров|Синајскиот Полуостров]], градот [[Хургада]] и соседните острови на брегот на Египетското Црвено Море, атолот Санганеб во Судан и Островите Фарасан во Саудиска Арабија.

Црвеното Море е формирано пред околу 25 милиони години, кога африканските и азиските континентални плочи започнале да се делат. Тоа продолжувало да се шири од околу 1 до 2 cm годишно. Црвеното Море било важен трговски пат во антиката. Со отворањето на Суецкиот канал во 1869 година, Црвеното Море станало главна рута за поврзување на [[Европа]] со [[Источна Азија]]. Затворањето на каналот поради арапско-израелската војна, изградбата на цевководи во Средоземното Море, и изградбата на супертанкерите кои се преголеми за каналот ја намалиле важноста на морето како комерцијална артерија, особено за нафта. Во 1975 година, сепак, каналот бил отворен и зголемен, со што се зголемил и [[Сообраќај|сообраќајот]] низ морето.

Во 1970-тите години, Арапската образовно, културно. научна организација (ALECSO) ги повикала земјите кои граничат со Црвеното Море и Аденскиот Залив да разговараат за заедничко заштитување на морската животната средина. Исходот од овие средби кулминирал со потпишување на меѓународен договор во 1982 година, Конвенцијата Џеда, и формалното право на „Регионалната конвенција за заштита на животната средина на Црвеното Море и Аденскиот Залив“. Овој договор се фокусирал на спречување и намалување на борбата против загадувањето и е значаен поради тоа што обезбедува регионална правна рамка за соработка на морските прашања помеѓу земјите-членки. Потоа била основана, официјалната меѓувладина организација позната како „Регионална Организацијата за заштита на животната средина на Црвеното Море и Аденскиот Залив“ (PERSGA) во 1995 година како тело на Џеда Конвенцијата. Од тогаш PERSGA подготви стратешки акционен план (САП) за Црвеното Море и Аденскиот Залив, кој се спроведува како главна иницијатива за животната средина во 1998 година преку соработка со Глобалниот фонд за животна средина и други меѓународни организации. ПСА главно се фокусира на следниве клучни прашања: