'''Јохан Штраус Помладиот''' ({{lang-de|Johann Strauß}} {{роден на|25|октомври|1825}}, {{роден во|Виена}} - {{починал на|3|јуни|1899}}, {{починал во|Виена}}) — австриски [[композитор]], [[виолинист]] и [[диригент]]. Тој е создавач на класичната виенска [[оперета]] во која доминира [[валцер (музика)|валцерот]]. Најважни негови дела се оперетите: „Лилјакот“, „Циганскиот барон“ и валцерите „На убавиот син Дунав“. Тој бил наречен „Крал на валцерите“ бидејќи има искомпонирано 400 валцери.
Неговиот пра- прадедо бил унгарски Евреин - факт кој од нацистите,кои ја оценувале неговата музика како оригинално германска, подоцна сеобиделсе обидел да го скрие. Неговиот татко не сакал тој да стане музичар, тукубанкартуку банкар. Сепак, Јохан учел тајно да свири виолина како дете со првиотвиолинистпрвиот виолинист на оркестарот на неговиот татко, Франц Амон. Кога татко му гооткрилго открил неговиот син дека тајно вежба виолина, еден ден тој го камшикувал,велејќи дека тоа треба да ја победи желбата за музика на момчето. Тоа сеслучувасе случува во периодот кога таткото се откажува од неговото семејство зарадисвојатазаради својата љубовница. Тогаш доаѓа период кога синот има можност да секонцентрирасе сконцентрира целосно на кариерата како композитор со поддршка нанеговатана неговата мајка.Штраус студирал контрапункт и хармонија со професорот по теоријаЈоакимтеорија Јоаким Хофман, кој поседувал приватно музичко училиште. НеговиотталентНеговиот талент бил признат од страна на композиторот Јозеф Дреслер, кој го научилвежбинаучил вежби по хармонија. Неговиот друг учител по виолина, Антон Колман одВиенскатаод Виенската опера, исто така, пишува одлични препораки за него. Наоружансо овие, тој се приближил до виенските власти за да аплицира за дозволаза изведување. Тој првично формира негов мал оркестар каде шторегрутира членови од една таверна, каде што музичарите кои бараатработа можеле лесно да се најдат.Тој го направил своето деби во 1844 година со неговиот оркестар вовиенското предградие Heitzingu. Од 1847 година изведувал концертнитурнеи низ европските земји, а 1872 година и во САД.И покрај првичните фанфари, Штраус наиде на потешкотии вонеговите рани години како композитор. Но, откако прифати да изведуванадвор од земјата, тој ја освои публиката.
