|
'''Свети тајни''' ([[грчки]]: ''μυστήρια'') — важни [[обред]]и во [[христијанство]]то, чиј број се разликува според различните деноинации.
Во [[Православиеправославие]]то Светите тајни се: [[крштевање]], [[миропомазание]], [[евхаристија]], [[покајание]], [[свештенство]], [[брак]] и [[елеосвештенство]]. Самиот пристап на првославниот христијанин во црквата претставува света тајна. Според христојанското верување, светата тајна претставува чин на преобразба. [[Исус Христос]] не само што ги спасува луѓето, туку и им ги простува ниовните гревови и ги преобразува нивните животи.
Светите Тајни според христијанските верувања претставуваат постојана мистична врска која го соединува човековиот живот со [[Бог]]. Тие се плодови на животот и смртта на [[Исус Христос]] и низ нив тече скапоцената крв на Спасителот. Светите Тајни, исто како и црквата, можат да бидат видливи и невидливи и во секоја од нив се наоѓа надворешен, видлив знак и внатрешна духовна благодат. Според зборовите на [[Свети Јован Златоуст]], тие се нарекуваат тајни токму поради тоа што она во што веруваат христијаните за нив не е исто со она што го гледаат, односно човекот гледа едно нешто, но верува во друго.
=== Обред===
Според правилата на [[Православие|Православната цркваправославие]]то, чинот на воведување на едно новородено дете во црквата се врши веднаш по раѓањето на детето каде треба да се повика свештеник кој се моли над мајката и детето. Осмиот ден по раѓањето, [[евреи]]те ги обрезуваат децата, по [[Стар Завет|старозаветниот закон]]. Тој ден бил обрежан и Господ и тој ден христијанската мајка треба да го однесе детето кај свештеникот, по можност пред црквата, свештеникот да изврши знаменување, да го прогласи за огласен, да му даде име кое ќе го носи до крштевањето и да благослови вода која се додава во водата за капење или детето се посипува до крштевањето или до четириесетиот ден по раѓањето. Четириесетиот ден по раѓањето, свештеникот врши уцрковување (воведување во храм) на новороденото дете, но само на крстено дете. Тоа е време кога по старозаветниот закон се навршувале деновите одредени за чистење на мајката, и кога пресвета Богородица го вовела Христос во Храмот пред старецот Симеон, затоа и детето на тој ден се воведува во црквата. Во православната црква крштевањето е споено со Миропомазанието. Важниот чин на самото крштевање е тројното потопување во света вода.
== Миропомазание ==
|
