Википедија

Мехмед II: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 10:
|Valide_Sultan=[[Хума Хатун]]
|birth_date=30 март 1432
|birth_place={{роден во|ЕдренеОдрин}}
|death_date=3 мај 1481 (49)
|death_place=[[Hünkârçayırı]], near [[Gebze]]
Ред 33:
Од друга страна пак европските земји повлекувањето на Мурат го забележале како слабост во внатрешната политика на земјата. Така европските сојузнички сили започнале поход кон османлиските територии по кое Мехмед повторно се повлекол од власта во корист на својот татко Мурат. По крајот на Никополската битка, Мурат и по враќањето на османлискиот престол кон Мехмед се однесувал како наследник на тронот. Во [[1448]] Мехмед учествувал во сите значајни кампањи и административни активности. За време на престојот во [[Магнезија]] се вљубил во заробеничка - христијанка, на која и го дале турското име [[Ѓулбахар]]. Тој ја зел за жена и таа му родила син-наследник, [[Бајазит II]]. Но, Мурат ја сметал за недостојна сопругата на Мехмет како идна сопруга на султан, и го принудил да се ожени за турчинка од благороден род - [[Сит Ханум]], која што Мехмет толку ја мразел што подоцна не ја зел ни во својот [[харем]] во [[Цариград]].
 
По смртта на неговиот татко, Мехмед бил повикан од Маниса во [[ЕдренеОдрин]] за да го преземе тронот.
 
== Второ управување (1451–1481) ==
===Први години===
 
Кога во [[февруари]] [[1451]] Мурат II починал во [[ЕдренеОдрин]], Мехмед од [[Мала Азија]], веднаш заминал кон престолнината, попатно решавајќи ги своите различни проблеми што произлегувале во врска со трансферот на власта. На негова наредба бил убиен последниот малолетен син на [[Мурат II]]. Тоа веќе било пракса кај Османлиите, но со Мехмед било формализирано во закон. Така со цел да биде осигурен внатрешен мир во земјата, Мехмед издал закон за братоубиство кој гласел:
 
{{quote|кој и да биде од моите синови што ќе го наследи престолот, веднаш да ги убие своите браќа за да го осигури мирот во земјата}}
Ред 55:
[[Падот на Цариград (1453)|Опсадата на градот]] започнала на 2 април 1453 година а завршила успешно со преземање на градот на 29 мај истата година.
 
Градот паднал кон крајот на мај 1453 година, со кое бил ставен крај на Византија. Во јули истата година султанот се вратил во ЕдренеОдрин и веднаш наредил да биде егзекутиран големиот везир Халил-паша, со кое се намалила властта на семејството Чандарли кои во продолжение на многу години избирала везири во државата и имала голема улога во управувањето. Првата акциjа на султанот бил трансферот на капитал од [[ЕдренеОдрин]] во Цариград, и активното доселување на турско население во градот. Султанот, настапувајќи како римски „''василевс''„, го превзел на себе целокупното раководство над источното христијанство, и за директно управување на бројните христијански заедници бил назначен нов патријарх - Генадиј. Во империјата се охрабрувала верска толеранција. Исто така Мехмед склучил и договор со Венеција по кое венецијаните добиле право на својата трговска колонија во Галата.
 
===Белград===
[[Image:Siege of Nándorfehérvár.jpg|thumb|right|200px|Опсада на Белград]]
Веднаш по падот на Цариград Мехмед II побарал од смедеревскиот деспот [[Ѓураѓ Бранковиќ]] да му врати некои земји, отстапени од Мурат, но деспотот тоа го одбил. Во април 1454 година тој спровел поход кон Поморавието и презел две тврдини, останувајќи до крајот на август во [[Софија]], а потоа се вратил во [[ЕдренеОдрин]]. Малку подоцна унгарските војници предводени од Јанош Хуњади го принудиле да се повлече. Во [[1455]] година Мехмед го зазел [[Ново Брдо]], едно од најзначајните рударски центри на [[Балкан]]от. Ѓураѓ Бранковиќ морал да се обврзе на договор со султанот, а со тоа да ги наруши односите со Унгарците.
 
Константин Михаиловиќ кој бил заробен во Ново Брдо и одведен во јаничарскиот корпус за зазимањето на градот запишал:
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Мехмед_II“