Бела Кираљ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 105:
[[Унгарска револуција 1956|Унгарската револуција]] од 1956 година започнала кусо по неговото ослободување од затвор. Тој бил болен и се опоравувла од опрерација но избегал од болницата за да им се придружи на унгарските револуционери и го прифатил назначувањето за главен командант на воената гарда и воен командант на војската во Будимпешт против Советите.{{Quotation|„Бев кожа и коска кога излегов од затвор,“ Според исказот пред Франспрес во 2006 изјавува: „Бев далеку од излечен па морав да побегнам од болницата бидејќи докторите не ми дозволуваа да ја напуштам.“|Бела Кирали|Франспрес 2006|<ref name=NYT_obit/>}}Насилството започнало во Будимпешта на 23 октомври 1956 година. Советската војска, неподготвена за силата на револуционерите, договорила примирје на 28 октомври, и започнала да се повлекува од градот. Насилството се намалило, но, како што комунистите поддржувачи на Наги и други националисти осмислиле чистки на просоветските партиски членови во градот, Кирали предчуствувл дека ќе дојде до ситнење на револуционерните сили, сакал да ги обедини сите антисоветски сили во една национална гарда. На 30 октомври 1956 година треволуционерите предводени од Кирали го нападнале Централниот комитет на комунистичката партија. Револуционерите затвориле дузина осомничени просоветски комунисти погубувајќи поголем број од нив на самото место. Слични чистки се одвивале низ целиот град.<ref name="berecz">{{cite book|url=https://archive.org/details/1956Counter-revolutionInHungary|title=1956 Counter-Revolution in Hungary: Words and Weapons|publisher=Akadémiai Kiadó|author=Berecz, János|year=1986|pages=116|isbn=978-9630543705}}</ref><ref name="filimonov">{{cite web|url=http://www.polit.ru/article/2006/10/30/mify_vengr/|title=Мифы о восстании|publisher=Polit RU|date=October 30, 2016|accessdate=October 27, 2016|author=Filimonov, Olef}}</ref>
 
И покрај постојаното насилство насочено против просоветските комунисти, советскиот дописник [[Анастас Микојан]] советувал да нема советска инвазија, сакајќи унгарските комунисти самите да го задушат востанието на контрареволуционерите. Ова недејствување довело до тоа многу просоветски комунисти да ги преиспитаат своите должности и лојалност. Како што Никита Хрушчов изгубил доверба во способноста на унгарските комунисти да го сузбијат востанието и наредил на Советската армија а ја нападнат Будимпешта на 4 ноември 1956 година.<ref name="khrushchev">{{cite book|url=http://kiatipis.org/Writers/N/Nikita.Khrushchev/Memoirs-of-Nikita-Khrushchev[Vol3].pdf|title=Memoirs of Nikita Khrushchev|publisher=The Pennsylvania State University Press|author=Khrushchev, Nikita|authorlink=Volume 3|year=2007|location=University Park|pages=665|isbn=978-0-271-02935-1}}</ref>
 
Кирали согледал дека неговите сили, лојални на Наги, немаат никаква надеж за победа над Советската армија. Сепак, го презирал рускиот амбасадор [[Јуриј Андропов]] поради криењето на претстојната инвазија која [[Никита Хрушчов]] ја наредил три дена пред настанот.{{Quotation|„Тука беше и човек како Андропов кој јасно знаеше што се случува,'' Господин Кирали горчливо одговори, „Но сепак тој се преправаше се до последниот момент пред мене премиерот и останатите како да е се во ред. Дурти и пиратите, пред да нападнат друг брод подигаат црно знаме. Тој цело време правеше пресметки.“|Бела Кирали|Интервју од 1982 година со Р.В. Апл, Џуниор.|<ref name=Apple_1982/>}}По успешното сузбивање на револуцијата, Кирали избегал во САД преку Австрија за да избегне да биде заробен. Но сепак тој бил осуден на смрт во отсуство од Советскиот Сојуз (судбина која другите револуционери како Имре Наги не ја избегнале).<ref name=NYT_obit/><ref>