Статика: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Сила |
|||
Ред 31:
== Сила==
'''Сила''' е акција од едно тело на друго. Силата е или притискање или повлекување. Таа има тенденција за поместување на телото во насока на неговото делување. Дејството на сила се карактеризира со својата големина, од правец на акција, и со нејзината точка на примена. Така, сила е количество вектор, бидејќи неговиот ефект зависи од насоката, како и на големината на акција<ref>Meriam, James L., and L. Glenn Kraige. ''Engineering Mechanics'' (6th ed.) Hoboken, N.J.: John Wiley & Sons, 2007; p. 23.</ref>.
Силата се класифицира како контакт или силино тело. Силите за контакт се произведени од страна на директен физички контакт; пример е сила притисната на тело по пат на потпорна површина. Силино тело се создава врз основа на положбата на телото во рамките на полето на сила како гравитациона, електрични или магнетно поле и е независен од контакт со било кој друг орган. Еден пример на силино тело е тежината на телото во гравитационото поле на Земјата.<ref>''Engineering Mechanics'', p. 24</ref>
== Моментна сила ==
Ред 47:
* d = нормално растојание од оската на линија на дејствување на силите.
Во векторски формат, моментот може да се дефинира како крсниот производ помеѓу радиус вектор, '''r '''(векторот од точката O во линија на дејствување), како и векторот на сила '''F''':<ref>{{cite book|last=Hibbeler|first=R. C.|title=Engineering Mechanics: Statics, 12th Ed.|year=2010|publisher=Pearson Prentice Hall|location=New Jersey|isbn=0-13-607790-0}}</ref>
<math>\textbf{M}_{O}=\textbf{r} \times \textbf{F}</math>
Ред 54:
== Рамнотежни равенки ==
СтатичкА рамнотежа на честички е важен концепт во статиката. Честичка е во рамнотежа само ако резултантните на сите сили кои дејствуваат на честичките се еднакви на нула. Во правоаголен координатен систем рамнотежа равенки може да биде претставен од страна на три скаларен равенки, каде суми на сили во сите три страни се еднакви на нула.<ref>{{cite book|last=Beer|first=Ferdinand|title=Vector Statics For Engineers|publisher=McGraw Hill|year=2004|isbn=0-07-121830-0}}</ref>
==
Во класичната механика, [[момент на инерција]], исто така, наречен масовен момент, ротациона инерција, поларните моменти на инерција на маса, или аголна маса, (SI-единици kg · m²) е мерка за отпорноста на објектот да се промени во својата ротација. оа е инертноста на ротирачко тело во однос на нејзината ротација. Моментот на инерција игра многу исти улога во ротациона динамика како масовно го прави во линеарна динамика, опишување на односот помеѓу аголна динамика и аголната брзина, вртежен момент и аголното забрзување, и неколку други количини. Симболите I и Ј обично се користи за да се однесува на моментот на инерција или поларни момент на инерција. Концептпт е воведен од страна на [[Леонард Еулер]] во неговата книга ''Теорија на движење на цврсти тела или на цврсти материи'', која ја напишал во 1765 година.
Ред 66:
== Течности ==
[[Хидростатика]] е позната и како [[статичка течност]]. Ако нето силата е поголема од нула тогаш течноста ќе се движи во правец на добиената сила. Овој концепт е формулиран прв во малку проширена форма од страна на францускиот математичар и [[филозоф]] [[Блез Паскал]] во 1647 и стана познат како [[Закон Паскал]]. Таа има многу важни апликации во [[хидрауликата]]. [[Архимед]], [[Абу Раѓах Ал-Бируни]], [[Ал-Кaзини]]<ref name="Rozhanskaya-642">Mariam Rozhanskaya and I. S. Levinova (1996), "Statics", p. 642, in {{Harv|Morelon|Rashed|1996|pp=614–642}}:{{quote|"Using a whole body of mathematical methods (not only those inherited from the antique theory of ratios and infinitesimal techniques, but also the methods of the contemporary algebra and fine calculation techniques), Arabic scientists raised statics to a new, higher level. The classical results of Archimedes in the theory of the centre of gravity were generalized and applied to three-dimensional bodies, the theory of ponderable lever was founded and the 'science of gravity' was created and later further developed in medieval Europe. The phenomena of statics were studied by using the dynamic approach so that two trends - statics and dynamics - turned out to be inter-related within a single science, mechanics. The combination of the dynamic approach with Archimedean hydrostatics gave birth to a direction in science which may be called medieval hydrodynamics. [...] Numerous experimental methods were developed for determining the specific weight, which were based, in particular, on the theory of balances and weighing. The classical works of al-Biruni and al-Khazini may be considered the beginning of the application of experimental methods in [[medieval science]]."}}</ref> и [[Галилео Галилеј]], исто така, главните фигури во развојот на хидростатика.
==Поврзано==
| |||