Изразот '''Дигитален јаз''' (Digital divide) екако израз за прв пат е употребен од страна на д-р Сајмон Мурс во интервју на БиБиСи во 1996 со темаза [[Дигитална инклузија]]. Дигиталниот јаз ја опишува социо-економската раслоеност на општеството во врска со пристапот до компјутерите и интернетот. Терминот исто така се однесува на достапноста на квалитетна корисна дигитална содржина за определена група на граѓани. Јазот е социјален и политички проблем.
ЕдноставниотДостапноста пристапна конкомпјутерите интернети еинтернетот се само едендел од аспектите наповрзани со оваа проблематика. Квалитетот и корисноста на функциите кои ги нуди [[ИКТ]] се исто така битен елемент при анализата за можностите за надминување на дигиталниотлокалните јазсостојби.
Корисниците не мора да поседуваат компјутер за да бидат [[е-граѓани]]. Јавните точки за интернет пристап - [[Е-точки]], мобилните уреди, џебните компјутери се исто така валиденможен начин за користење на е-услугите.
Дигиталниот јаз нема јасни граници во општеството и поделеност на две групи. Економската состојба, скапатацената опремана опремата и интернет пристаппристапот, нообразованието ипретставуваат образованиетосамо седел подеднаквиод во оневозможувањетопричинителите на пристап кон е-услугите како за средношколците така и за граѓаните од руралнитедигиталниот срединијаз. Светските искуства говорат дека освен либерализацијата на пазарот, образованието и квалитетните локални содржини неопходно е создавање на национални и локални е-услуги од страна на Владата, Локалните самоуправи, банките и банкитефирмите. Овие услуги го прошируваат квалитетно опсеготопштествениот опсег на ИКТ при нудењето на услугите.
