нема опис на уредувањето
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
с →НОВ |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 10:
Во септември [[1941]] година станува член на Покраинскиот воен штаб на Македонија. Кон крајот на мај [[1942]] година влегува во составот на Привремениот покраински комитет на [[КПЈ]] за Македонија. При формирањето на [[Сојуз на комунистите на Македонија|Комунистичката партија на Македонија]] во март [[1943]] година е избран за член на нејзиниот прв Централен комитет. Од пролетта [[1943]] година е политички комесар на [[Главен штаб на НОВ и ПОМ|Главниот штаб на НОВ и ПОМ]]. Член е на [[Иницијативен одбор за свикување на АСНОМ|Иницијативниот одбор за свикување на АСНОМ]]. Избран е за делегат е на Второто заседание на [[АВНОЈ]]. Учествува на Првото заседание на [[АСНОМ]], на кое е избран за член на неговиот [[Президиум на АСНОМ|Президиум]].
Узуновски се смета за народбодавател на две убиства на партизанки: [[Лена Стојчевска]] во [[1944]] година<ref>[http://www.marxists.org/makedonski/istorija/makedonija/lena.htm Стрелањето на партизанката Лена], Сведоштва за стрелањето на Лена Стојчевска објавени во „Нова Македонија“ во 1990 година</ref><ref>[http://www.utrinski.mk/?ItemID=61D30E186C0DE34F95F44C4F4FFA90A9 Виктор Цветаноски „Лена ликвидирана по налог на Абас“], „Утрински Весник“, 12.12.2010</ref> и [[Панде Чесноска]] во [[1945]] година.<ref>[http://www.utrinski.mk/?ItemID=CED5EE603772CF46BED5F17D5A6C84D6 Виктор Цветаноски „Зошто ОЗН-а ја уби Чесноска“], „Утрински Весник“, 13.12.2010</ref>
== По ослободувањето ==
[[File:Cvetko Uzunovski vo Resen.jpg|thumb|Биста на Цветко Узуновски во Ресен]]
По ослободувањето, oд [[1944]] до [[1946]] година, Узуновски беше прв началник на [[УДБА|ОЗН]] за Македонија, а на [[11 февруари]] [[1946]] година е избран за министер за внатрешни работи на НР Македонија.<ref>[http://www.slvesnik.com.mk/Issues/68604F4832664DF89D85F5A68E261ABC.pdf Службен весник на Народна Република Македонија 4/1946, 1 стр.]</ref> На оваа функција останува до [[1953]] година, кога паѓа во немилост. Испратен е на работа во сојузните органи. Од август 1953 година е началник на Управата за цивилна заштита во Државниот секретаријат за внатрешни работи на Југославија, а од [[1963]] година е началник на Управата за народна одбрана во Државниот секретаријат за народна одбрана на Југославија. Пензиониран е како генерал полковник на [[ЈНА]].<ref>„Македонска енциклопедија“, МАНУ, Скопје, 2009, 1527-1528 стр.</ref>
Ред 24:
[[Категорија:Македонски партизани]]
[[Категорија:Делегати на Првото заседание на АСНОМ]]
[[Категорија:Носители на Партизанска споменица од 1941]]
[[Категорија:Македонски генерали]]
[[Категорија:Ресенчани]]
| |||