Суецки Канал: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 53:
Пред прокопувањето на Суецкиот Канал, трговциите од [[Европа]], за да стигнат до [[Индија]] или на [[Далечен Исток|Далечниот Исток]] морале да ја обиколат цела [[Африка]]. Со негово прокопување, на пример, патот од [[Риека]] до [[Бомбај]], кој изнесува околу 16,5 илјади километри бил скратен за само на 6,5 илјади километри. Во време на [[стар Египет|стариот Египет]], [[фараони]]те се носеле со мислата да преку еден канал ги поврзат [[Средоземно Море|Средоземното]] и [[Црвено Море|Црвеното Море]].
 
Првиот план за изградба на ваков канал бил направен пред 4.000 години. Но, дури 700 години покасно, делтата на [[Нил]] била поврзана со Средоземното Море, а покасно и со Црвеното Море. Тогаш, каналот немал некое поголемо значење затоа што по него можеле да пловат само мали бродови. Кога [[Римјани]те] го покориле [[Египет]] песокот на повеќе места го засипал овој канал. Во почетокот на минатиот век, благодарение на пронаоѓањето на [[парна машина|парната машина]] (парабродпоточно, [[пароброд]]от), во голема мера се зголемил превозот на стока по воден пат. Тогаш на луѓето им станало доста јасно дека е непоходно да се изгради еден канал што ке го скрати водениот пат меѓу [[Европа]] и [[Индија]]. Каналот би донесол големаа заштеда-како во пари така и во време.
 
Владите на неколку европски земји покажале интерес за тој проект и решиле да формираат меѓунардона комсија. Комисијата требало да ги проучи сите можности за изградба на каналот. Право за изградба на каналот добил францускиот дипломат и инжинер [[Фердинанд де Лесепс]], кој обезбедил потребни парични средства формирајќи Друштво за изградба на Суецкиот Канал. Работите за копање на каналот започнале на [[25 април]] [[1859]] година, а биле завршени десет години покасно односно на [[15 август]] [[1869]] година. По изградбата на каналот скоро постојано работеле околу 25.000 египетки феласи - селани и повеќе од илјада европски квалификувани работници. Покрај нив имало и голем број инжинери и техничари, воглавно [[Французи]], кои раководеле со овој голем подфат. Кога каналот бил завршен бил прогласен за „меѓународен“ што значело дека низ него можеле да пловат сите бродови.