Алфа-честичка: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 53:
Алфа-честичките, како хелиумово јадро, имаат збирен спин еднаков на нула. Поради механизмот на нивното производство при стандарднoто алфа-[[радиоактивно распаѓање]], алфа-честичките обично имаат кинетичка енергија од околу 5 MeV, и брзина која е скоро 5% од брзината на светлината. (Погледајте подолу во расправата за границите на овие бројки при алфа-распаѓањето.) Тие се високо [[јонизација|јонизирачки]] облици на [[радиоактивност|честично зрачење]], и (кога како резултат на алфа радиоактивното распаѓање [[алфа радиоактивното распаѓање]]) имаат ниска [[длабочина на пенетрација]]. Тие се способни да се запрат на неколку сантиметри од воздух, или преку кожата. Сепак, т.н. [[дострел алфа]] честички од тројната делба се три пати повеќе енергични, и пенетрираат до три пати. Како што е наведено, јадра на хелиум, кои го формираат 10–12% од [[космичките зраци]] обично се и на многу повисока енергија од оние произведени од страна на процесите на нуклеарно распаѓање, и на тој начин се способни да бидат многу продорни и способни да напречат на човечкото тело и, исто така, многу метри густа цврста заштита, во зависност од нивната енергија. Во помала мера ова, исто така, важи и за многу јадра на високо-енергетски хелиум во продукција на честички акцелератори.
 
Кога изотопите кои емитуваат алфа -честички се апсорбираат, тие се далеку поопасни од нивната стапка на распаѓање,би предложиле, поради високата [[релативна биолошка ефикасност]] на алфа зрачењето,можат да предизвикаат биолошка штета, по навлегувањето на алфа-емитирачките [[радиоизотоп]]и во живи клетки.<ref name="LittleKennedy1985">{{cite journal|last1=Little|first1=John B.|last2=Kennedy|first2=Ann R.|last3=McGandy|first3=Robert B. |title=Effect of Dose Rate on the Induction of Experimental Lung Cancer in Hamsters by α Radiation|journal=Radiation Research|volume=103|issue=2|year=1985 |pages=293|issn=0033-7587|doi=10.2307/3576584}}</ref>Апсорбирачките алфа емитирачки радиоизотопи (како [[трансуранид]]и или [[актинид]]и) се во просек за околу 20 пати поопасни, а во некои експерименти и до 1000 пати поопасен од еквивалентната активност на [[бета делба|бета емитувачки]] или [[гама делба|гама емитувачки]] радиоизотопи.
 
Во компјутерската технологија, [[динамичната меморија за случаен пристап]] (ДРАМ) "[[дискретни грешки]]" се поврзани со алфа честички во 1978 година на [[Интел]] ДРАМ чипови.Ова откритие доведе до строга контрола на радиоактивни елементи во пакување на полупроводнички материјали, и проблемот во голема мера се смета дека ќе биде решен. .<ref name="may79softerrors">