|
Работата на Радерфорд вклучува и мерења на соодносот на масата на алфа честичките и нивниот полнеж, што го доведе до хипотезата дека алфа честичките се двојно наелектризирани хелиум јони (подоцна се покажа дека се голи хелиумови јадра).<ref>{{The Timetables of Science|pages=411}}</ref> Во 1907, [[Ернест Радерфорд]] и [[Пол Вилард]] конечно докажаа дека алфа честичките навистина се хелиумови јони.<ref>E. Rutherford and T. Royds (1908) [https://books.google.com/books?id=hYTyA7h4FAsC&pg=PA313#v=onepage&q&f=false "Spectrum of the radium emanation,"] ''Philosophical Magazine'', Series 6, vol. 16, pages 313-317.</ref> За таа цел, тие дозволиле алфа честички да поминат низ тенкиот стаклен ѕид на евакуирана цевка, при што во цевката се заробиле голем број од хипотетичките хелиумови јони. Тие предизвикале појава на електрична искра во цевката, при што се формирал „дожд“ од електрони, кои заедно со јоните формирале неутрални атоми гас. Подоцнежна студија на спектарот на резултантниот гас покажа дека гасот е хелиум и дека алфа честичките се навистина хипотетичките хелиумови јони.
Бидејќи алфа -честичките сеги јавуваатима во природноприродата, а може да имаат [[енергија]] доволно висока за да учествуваучествуваат во [[нуклеарна реакција|нуклеарни реакции]], со нивното проучување доведесе дошло до многу од ранитепрвичните сознанија во [[нуклеарна физика|нуклеарната физика]]. Радерфорд користел алфа -честички кои се емитираат од [[радиум бромид]] засо цел да ги покажепосочи суштинските недостатоци на [[Томсонов модел на атомот|Томсоновиот модел на атомот]]. Во [[Гајгер-МарсденМарсденов експеримент|експериментот на Радерфорд со златна фолија]], извршен од страна на неговите студенти [[Ханс Гајгер]] и [[Ернест Марсден]], тенок зрак од алфа честички е пуштен да помине низ многу тенка златна фолија (од неколку стотици атоми). Алфа честичките биле детектирани сона екран од [[цинк сулфид]], кој емитува блесок на светлина при судирсудирот насо алфа честички. Радерфорд претпоставувапретпоставил дека кога Томсоновиот атомски модел би бил точен, позитивно наелектризираните алфа -честички ќе бидат само малку отклонети, ако и воопшто, од предвидениот дисперзиран позитивен полнеж.
Се покажало дека некои од алфа -честичките се отклониле за многу поголеми агли отколку што се очекувало, а некои дури и речиси директно се одбиле назад. Иако повеќето од алфа -честичките отишлесе точнооднесувале онака како што се очекувало, Радерфорд коментиралдал мислење дека неколку честички кои се отклонети се слични на фрлањето петнаесет инчна школка кон тенкатенок лист хартија од којакој школката ќе се одбиваодбие, со што повторно потврдувајќиби декасе потврдила точноста на Томсоновата теорија за атомот е точна.Се Било утврденоутврдило дека позитивниот полнеж на атомот бил сконцентриран во мала област во неговиот центар, со што позитивниот полнеж бил доволно густ за да ги одврати сите позитивно наелектризиранитенаелектризирани алфа -честички кои дошле во близина на она што подоцна себило означи каконаречено јадро.
Забелешка: Пред ова откритие, не било познато дека алфа -честичките се всушност атомски јадра, ниту пак се знаело за постоењето на протоните и неутроните. По ова откритие, моделот на Џ.Џ.Томсон бил напуштен, а експериментот на Радерфорд довел до создавање на познатиот [[Боров модел на атомот]] (именуван по [[Нилс Бор]]), а подоцна и на модерниотсовремениот браново-механичкиотмеханички модел на атомот.
[[File:Bragg Curve for Alphas in Air.png|thumb|right|ЕнергетскаЕнергетската загуба ([[БрегБрегова кривинакрива]]) во воздухот на типичнивообичаените алфа -честички кои се емитираат преку радиоактивнорадиоактивното распаѓање.]]
[[File:WolfhartFig1a.JPG|thumb|Трагата на една алфа -честичка добиена од нуклеарниот физичар Волфхарт Вилимцик во својата искричава комора со искри специјално направена за алфаоткривање на алфа-честички.]]
Радерфорд, користејќи ги алфа честичките, во 1917 година случајно дошол до сознание за нешто што подоцна било наречено насочена [[јадрена трансмутација]] од еден елемент на друг. За трансмутацијата од еднаеден во друг елемент како резултат на природноприродното [[радиоактивноторадиоактивно распаѓање]] се знаело уште од 1901 година, но кога Радерфорд проектирал алфа -честички од алфа -распаѓање во воздухот, тој открил дека се произведува нов тип на зрачење - од водородниводородните јадра, кои Радерфорд ги именувал [[протони]]. Понатамошните експерименти покажале дека протоните потекнувале од азотната компонента на воздухот, а споменатата реакција претставувала процес на трансмутација на азотазотот во кислород:
:<sup>14</sup>N + α → <sup>17</sup>O + [[протон|p]]
Ова е првата откриена [[јадрена реакција]].
На сликата на десна страна: Според криватаБреговата крива за губиток на енергија од Браг, очигледно е дека алфа -честичките губат навистина повеќе енергија на крајот на трагата.<ref>Magazine "nuclear energy" (III/18 (203) special edition, Volume 10, Issue 2 /1967.</ref>
==Анти-алфа честички==
Во 2011, членовичленовите на меѓународната [[СТАР колаборацијасоработка]] користејќи го [[Релативистички тешкиотсудирач јонскина тешки јони|Релативистичкиот судирач на тешки јони]] во НационалнатаБрукхејвенската национална лабораторија во Брукхејвен при Одделотодделот за енергија на САД открилекаде бил откриен [[антиматерија|антиматериски]] партнерсродник на јадрото на хелиум, кој е познат како анти-алфа. Нивниот резултат бил објавен на Април 24 април, 2011, година во списанието ''ПриродаNature''.<ref>
{{cite journal
|презиме1=Агакишиев |име1= х.
|автор2=''et al.'' ([[STAR collaboration]])
|година=2011
|наслов=Набљудување на антиматерија хелиум-4 јадро
|весник=[[Nature (journal)|Nature]]
|volume= 473|issue= 7347|pages=353–6
|arxiv= 1103.3312
|doi=10.1038/nature10079
|pmid=21516103
}}. Исто така видипогледајте {{cite journal
|автор=<!-- Ератум -->|title=Ератум
|година=2011
|весник=[[Nature (весник)|Nature]]
|volume=475 |issue=7356 |pages=412
|arxiv=
|doi=10.1038/nature10264
|pmid=
}}</ref> ВоПри експериментот биле употребени златни јони кои се движеле речиси со брзина на светлината и се судирале произведувајќисоздавајќи ја античестичката.<ref>
{{cite web
|last= |first=
|url=http://www.physorg.com/news/2011-04-antihelium-physicists-nab-heaviest-antimatter.html
|title=Антихелиум-4: Физичарите постигнуваат нов рекорд за откривање на најтешкита антиматерија
|publisher=[[PhysOrg]]
|accessdate=2011-11-15
}}</ref>
== Примена ==
* Некои [[детектори на чад]] содржат мала количина на алфа емитерот-оддавачот америциум-241. Алфа- честичките го [[ЈонизирањеЈонизација|јонизираат]] воздухот меѓуна малмали јазрастојанија. СлабаПреку јонизираниот воздух може да се пренесе и слаба [[Електрична струја|струја]] се пренесува преку јонизираниот воздух. Честичките од чадот кои се наоѓаат во јазот го намалуваат протокот на струјаструјата, активирајќи го алармот. Изотопот е крајно опасен ако се вдишатвдише или проголтаатпроголта, но опасноста е минимална, ако изворот се чува затворен. Многу општини имаат воспоставено програми засо цел да се соберат и дабезбедно се ослободат одскладираат старите детектори за чад, односно да ги задржисе надворотстранат од општиотвообичаениот тек на отпадот.
* Алфа -распаѓањето може да се обезбедиискористи и сокако извор на енергија за [[радиоизотопскирадиоизотопен термоелектричнитермоелектричен генератор]]и коикој би се користаткористел закај [[вселенски сонди|вселенските сонди]] и [[Вештачки пејсмејкер|вештачки срцевисрцевите пејсмејкери]]. АлфаНачинот распаѓањетоза заштита од алфа-распадите е многу полеснополесен иод заштитенооние одна другите формивидови на радиоактивноторадиоактивно распаѓање. [[Плутониум-238]], е извор на алфа -честички, имаа потребаза одда се заштитиме потребни се само 2.,5 mm на штит изработен од [[олово]] штит за заштита од несакано зрачење.
* [[Антистатички уреди|Статичките елиминаториотстранувачи]] обично користат [[полониум-210]], алфа емитер-оддавач, за да гиго јонизирајонизираат воздухот, дозволувајќи му на "„[[статичкиот држач]]"“ побрзо да дисипирада нго распредели јонизираниот воздух.
* Истражувачите се обидувaleобиделе да гија користатискористат штетниците на природаташтетноста на алфа емитувачките-оддавачките радионуклиди во внатрешноста на телото, преку насочување на мали количества кон [[тумор]]от. АлфитеАлфа-честичките го оштетилеоштетуваат туморот и го запрелезапираат неговиот раст, додека нивната мала длабочина на пенетрацијапродорност го спречува [[штетното зрачење]] на околните здрави ткива. Овој вид на зрачна терапија на врз [[рак (болест)|ракот]] се нарекува [[незапечатен изворнезаштитена радиотерапија]].
== Алфа -зрачење и грешки RAM меморијатагрешки ==
{{ОсновноMain|Мали грешки#Распаѓање на алфа честичките}}
Во 1978 година во компјутерската технологија, [[динамичнатадинамична меморија за случаен пристап|динамичната меморија за случаен пристап]] (ДРАМ) "се појхавувале „[[мали грешки]]"“ сечии поврзанипредизвикувач собиле алфа честички во 1978 година-честичките во ДРАМ чиповичиповите на [[Интел]] .Откритие Ова откритие доведело до строга контрола за присуство на радиоактивни елементи во пакувањепакувањата на полупроводничкиполупроводничките материјали, исо проблемот во голема мерашто се смета дадека бидее решеннадминат проблемот.<ref name="may79softerrors"/>
== Поврзано ==
== Види исто така ==
* [[Бета бета-честички]]
* [[космички зраци]]
* [[Хелион (хемија)|Хелион]], јадрото на [[хелиум-3]], попрецизнонаместо јадрото на [[хелиум-4]]
* [[ЛистаСписок на алфа емитувачки-оддавачки материјали]]
* [[Нуклеарна физика]]
* [[Честична физика]]
* [[Particle physics]]
* [[Радионуклид|Радиоактивен изотоп]]
* [[Radionuclide|Radioactive isotope]]
* Зраци:
** [[бета -зраци|β (бета) зраци]]
** γ [[Гама зрак-зраци]]
** δ [[Делта зрак-зраци]]
** ε [[ИпсилонЕпсилон зрачење]]
== Наводи ==
| 