Мицко Крстевски: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 1:
{{Инфокутија за личност
| име = Мицко
| портрет = Micko Krstić after his release from jail.jpg
| px = 150п
Ред 7:
| роден-дата = {{роден на|||1855 }}
| роден-место = [[Латово]], {{роден во|Македонија}}
| починал-дата =
| починал-место =
| починал-причина =
| познат = Учесник во [[Демихисарски заговор|Демихисарскиот заговор]], прв српски четнички војвода во [[Македонија]] и грабнувач на [[Даме Груев]]
Ред 17:
}}
'''Мицко
==Првите години==
Ред 35:
Во [[1876]] година слушнал за војната помеѓу [[Србија]] и [[Отоманската империја]] и решил да замине како доброволец во српската војска. За да стигне во [[Србија]] тој решил да помине преку [[Бугарија]] и [[Романија]] бидејќи граничниот дел бил запоседнат од турската војска. Стигнал до Турн-Северин и таму го преминал [[Дунав]] со чамец кој бил полн со Руси и негови сонародници кој од печалба заминале како доброволци.
Во Кладово со останатите се запишал како доброволец и отаму бил испратен на моравското боиште под команда на Јунгиќ. Мицко потоа војувал во Суповци,
==Ајдуство==
=== Ликвидацијата на Џемо ===
[[Податотека:Micko Krstić.jpg|мини|лево|130п|Мицко во ајдутска носија]][[Податотека:Micko Krstić in Greek attire.jpg|мини|десно|300п|Мицко со пријател]]
Во [[Турн-Северин]] наишол на една група составена од луѓе од [[Порече]] кои биле групирани околу
Поречани се поделиле во неколку групи, за неколку месеци се вратиле во својот роден крај и ја започнале својата акција. Мицко веднаш решил да се одмази и во заседа го ликвидирал Џемаил Ага. Осветата и песната која го опееала тој настан почнала да создава легенда од Мицко:
Ред 52:
: ''Не седи синко слободен,''
: ''каури глава кренале,''
: ''Мицко војвода излегол.
: Мајка му вели, говори: <nowiki>''</nowiki>Не седи, синко, слободен, Слободен, Џемо, распашан, Србите глава дигнале, Искочил Мицко комита Со седамдесет дружина<nowiki>''</nowiki>. Тогај ми Џемо говори, - Не бој се, мајко, Србина: Српска ми пушка не дупи, Српска ми сабја не сече. Уште ми Џемо не сврши- Ете го Мицко војвода! Летна ми Џемо да бега, Низ таја пуста планина. Тогај му Мицко повика: - Почекај, Џемо, не бегај Да видиш, Џемо јуначе, Дупи ли пушка србинска, Сече ли сабја комитска!
:
: ''.. ''
=== Демихисарски заговор ===
{{Главна|Демихисарски заговор}}
Малку подоцна доаѓа до [[Демихисарски заговор|Демихисарскиот заговор]] и до кординирана акција на четите за ликвидирањето на разноте муслимански зулумџии. Во оваа акција Мицко веднаш се приклучил и влекол во четата на војводата Ристо
Борбите биле чести и немилосрдни, а едно утро во турска заседа загинал војводата Ристо и Мицко ја презел неговата чета и пушка ишарана со сребро и седеф. Меѓутоа заговорот наскоро бил уништен, во [[есен]]та [[1881]] година Мицко ја распуштил својата чета и ги испратил своите луѓе по дома, а самиот одбил да се предаде на турците <ref name="KODJA" />. Мицко се засолнил во една длабока пештера во близината на селото [[Белица]] недалеку од [[Кичево]]. На дното од пештерата Мицко поминал неколку месеци, а селаните преку јаже му симнувале храна.
Ред 66 ⟶ 69:
Мицко најпрво својата казна ја издржувал во солунскиот затвор, а потоа бил преместен во битолскиот вилаетски затвор. Во меѓувреме во [[Македонија]] доаѓа до засилување на [[Странски пропаганди во Македонија во периодот 1870 - 1903 година|странските пропагнади]] кои започнале меѓусебнен натпревар за што поголем број на приврзаници со што започнале да го зголемуваат анатагонизмот меѓу населението во [[Македонија]] и да го делат населението на бугараши и србомани <ref name="VG"><small>''Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Скопје, Институт за историја - Филозофски Факултет''</small></ref>.
Од ова не биле поштедени ниту затворениците кој почнале да се делат меѓу себе, а Мицко подпаднал под вилјание ??? на српската пропаганда. Во затворот учителот од [[Крапа]], Спиро
{{Цитат|''мука у апсане битољску, сиромах Мицко Крстевиќ Требинец, кичевско окружје Поречје'' <ref name="KODJA" />}}
Во меѓувреме во самиот затвор дошло до расправија и борба помеѓу ''
Во [[1897]] година во врска со [[Грчко-турска војна (1897)|Грчко-турската војна]], [[Софија]] успеала да издејствува политичка амнестија за сите политички бугарски ([[македонски]] - [[Бугарска егзархија|егазрхисти]]) <ref name="VG" /><ref><small>''Види подетално http://www.cdsee.org/pdf/WorkBook2_sr.pdf (Do`ivqaj H. N. Breilsforda( 1905) – u Makedoniji se ne poistove}uju sa svojom nacijom)''</small></ref> затвореници. Сите затворени христијани сакале да ја искористат оваа амнестија и затоа почнале да се изјаснуват како бугари <ref name="KODJA" />, меѓутоа кога Мицко бил изнесен од занданата и турскиот стражар извикал: Мицко Крстев, бугар-милет, сакајќи да му ги симне синџирите, Мицко одговорил:
Ред 84 ⟶ 87:
[[Податотека:Војвода Мицко од Латово.jpg|100px|мини|лево|Мицко во четничка облека]]
[[Податотека:Vojvoda Micko Krstić with companions.jpg|300px|мини|десно|Мицко со своите четници]]
Во [[Самоков]] се собрале српски свештеници, учители и претставници на
Бегство било организирано од Саватие и на [[18 април]] Мицко ја напуштил [[Битола]] и преку [[Прилеп]] заминал за [[Поречие|Поречието]]. На раскрсницата на крушевскиот и прилепскиот пат, Мицко бил пречекан од Вељо Шоповски кој го однел во селото [[Крапа]] и го сместил во куќата на српскиот учител Дукиќ. Таму Мицко го соблекол оделото и ја облекол бела поречка народна носија. Неколку дена подоцна му се придружиле 6 четници со што била создадена првата вооружена српска чета на територијата на [[Македонија]], а Мицко се ставил во служба на [[Српска пропаганда во Македонија|српската пропаганда]].
Ред 94 ⟶ 97:
Четата на Мицко веднаш била забележана од [[ТМОРО]] и таа побарала образложение од страна на [[Белград]]. Српските владејачки кругови сметале дека во тој момент е најдобро да се избегне судирот со Организација и затоа преку Георги Герџиковиќ била организирана средба помеѓу [[Ѓорѓи Сугарев]] и Мицко. Истовремено му била пренесена наредбата на Мицко од [[Белград]] дека тој треба да се покори на [[Македонска револуционерна организација|Организација]] или да ја распушти четата. Меѓутоа по оваа средба Мицко ја засилил својата дејност и неговата чета нараснала на 30 души.<ref name="KODJA" /> <ref name="GS"><small>''Ѓорѓи Димовски - Цолев, „Ѓорѓи Сугарев“, Битола, 1988.''</small></ref>
Нетрпението кое постоело постепено се претворило во отворен судир со што започнала борбата за [[Поречје]]. Во август [[1904]] година војводата [[Ѓорѓи Сугарев]] почнал да го гони Мицко и неговата
[[ТМОРО]] од своја страна подготвил плана за опколување на Мицко, а како засилување бил испратен војводата [[Петар Ацев]], кој во селото [[Долно Дивјаци]] ги здружил своите сили со [[Ѓорѓи Сугарев]].
Ред 111 ⟶ 114:
== Последни години ==
=== Интернација ===
[[Податотека:Chetnik Dušan, Vojvoda Micko, Vojvoda Jovan Dovezenski, Chetnik Gligorije.jpg
Набргу по ослободувањето на [[Даме Груев]], Мицко се нашол во немилост на српските власти бидејќи почнал да ги манифестира своите разбојнички манири, а истовремено се појавиле нови српски чети на чело со [
Четничкиот горски штаб набргу испратил двајца нови војвода, Тренко и Темелкo Барјактаревиќ, да го заменат Мицко, а тој потоа се нашол во [[Србија]] по што бил интерниран во [[Крагуевац]].
|