Константин IV: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 15:
 
| birth_date =652
| birth_place =[[КонстантинополЦариград]]
| death_date =14 септември 685 (33 години)
| death_place =[[КонстантинополЦариград]]
|}}
{{Ираклиева династија}}
'''Константин IV''' ([[грчки]]: ''Κωνσταντίνος Δ'', [[латински]]: ''Flavius Constantinus IV''), ({{роден на|||652}} во {{роден во|КонстантинополЦариград}} - {{починал на|14|септември|685}} во {{починал во|КонстантинополЦариград}}) бил византиски император кој владеел во периодот од [[668]] до [[685]] година. Често погрешка на него се припишува прекорот на неговиот татко, Погонат<ref>Norwich, pg. 316</ref>.
 
Управувањето на Константин IV Погонат се совпаѓа со најголемиот подем на арапските напади против [[Византија]] во [[7 век]] и доаѓањето на [[Бугари]]те кои основале своја држава околу делтата на [[Дунав]]. Поголемиот дел од управувањето на Константин IV поминало во тешки борби со арапските војници на територијата на Мала Азија.
Ред 28:
== Управување ==
 
Константин е син на императорот [[Констанс II Ираклиј]], кој бил убиен во [[668]] година во Сиракуза.<ref name="Moore, Constantine IV">Moore, ''Constantine IV''</ref>. Во [[654]] година станал соимператор на својот татко<ref>Kazhdan, pg. 500</ref>. По убиството на неговиот татко, сицилијските војници го прогласиле за император [[Мизизиј]]<ref>Bury, pg. 303</ref>. Кога Константин IV дознал за тоа во главниот град, тој пристигнал со голема флота во [[Сицилија]] и го казнил узурпаторот и убијците на својот татко, по кое се вратил во [[КонстантинополЦариград]], каде управувал со своите браќа Тибериј и Хераклит <ref>Теофан, 660</ref>.
 
===Војна со Арапите ===
{{Главна|Опсада на КонстантинополЦариград (674)}}
 
Уште во 60-тите години поголемиот дел од териториите на централна, јужна и југозападна [[Мала Азија]] биле окупирани од [[Арапи]]те. Во [[669]] година тие започнале со првата опсада на [[КонстантинополЦариград]], приближувајќи се повеќе во обид за освојување на градот но без сериозни подготовки. Византиските војници успеале за многу краток период да ги принудат на муслиманите да се повлечат. Но периодот од 669 до 674 година поминал во напорна подготовка на [[Арапи]]те за поголема [[Опсада на КонстантинополЦариград (674)|опсада на КонстантинополЦариград]]. Подготвителни активности се вршиле и од византиската влада.
 
Во [[670]] година Арапите го зазеле градот Кизик на малоазискиот брег на [[Мраморно Море]], а во 672 година - [[Смирна]]<ref name="Norwich, pg. 323">Norwich, pg. 323</ref>. Меѓу [[674]] и [[678]] година [[КонстантинополЦариград]] бил опколен од арапски трупи. Вкупно арапските армии бројат над 100,000 војници и голема флота. Нападите против градот се воделе во пролет, лето и есен, а во зима арапските бродови се повлекувале кон Кизик<ref name="Moore, Constantine IV"/>.
 
Недостатокот на конзистентност при нападите на тврдината (војниците од одделните области на Арапскиот калифат во ниеден момент на опсадата не презеле заеднички напад врз градот), слободата за напад на византиската флота, можностите за снабдување на градот со жито од [[Словени]]те во текот на зимата и, особено важно - примената на [[грчки оган|грчкиот оган]], измислен од сириецот Калиникос против арапските бродови, како и организаторски способности и воениот талент на Константин IV, претставувале главните причини за неуспехот на опсадата.
 
По крајот на опсадата на КонстантинополЦариград, византиската флота дејствувала успешно против арапските сили во [[Мраморно Море]], а византската армија ги победила во Битката кај Сулајем (677). Во есента [[678]] година арапската флота била поразена, по кое арапско-муслиманските сили започнале повлекување. Тие биле пресретнати од византиски војници во Централна Мала Азија и конечно поразени.
 
Во 680 година [[Византија]] и Арапскиот калифат склучиле 30-годишен мир. Според договорот, арапскиот калифат морал да плаќа по 3,000 данок на Византија<ref name="Norwich, pg. 324">Norwich, pg. 324</ref>.
Ред 53:
== Последни години==
 
Константин не војувал во последните години и продолжил да се занимава со црковните дела. Уште во ноември [[680]] година тој го свикал во [[КонстантинополЦариград]] [[Шести вселенски собор|Шестиот Вселенски Собор]]<ref name="Norwich, pg. 326">Norwich, pg. 326</ref>, на кој биле потврдени догмите на предните пет соборот. Освен тоа, на соборот било забрането и монотелизмот.
 
На крајот од владеењето, Константин бил принуден да ја потиснува опозицијата меѓу најблиските кругови од неговото опкружување: во 681 ги лишува браќата Хераклит и Тибериј од титулите августи<ref>Dumbarton Oaks, ''Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection, Vol. II, Part 2'' (1968), pg. 513</ref>, по што наредил нивните носеви да бидат отсечени (влијание на сасанидските традиции), на тој начин ја фокусирал силата на главниот император - автократор. Потоа царува заедно со неговиот син [[Јустинијан II]]<ref>Теофан, 673</ref>. Во септември 685 Константин IV починал од дизентерија.