Википедија

Алфа-честичка: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Ред 106:
 
== Историја на откривање и употреба ==
[[ImageПодатотека:Alfa beta gamma radiation.svg|thumbмини|rightдесно|Алфа зрачењето се состои од јадра на [[хелиум-4]] кои лесно се впиенивпииваат од страна наво лист хартија. Бета-зрачењето, кое се состои од [[електрон]]и, е запрено од алуминиумската плоча. Гама-зрачењето се впива на крајот кога ќе навлезе во густ материјал. [[Олово]]то добро го впива гама-зрачењето, поради неговата густина.]]
[[Image:Alphaparticlemagnetic.svg|thumb|left|]]
[[File:Растурање на алфа-честички на тенок метален лист.jpg|thumb|right|mini|Дисперзија на алфа-честички на тенка метална плочка]]
 
Во 1899 година и 1900, г. физичарите [[Ернест Радерфорд]] (кој работел вона Универзитетотуниверзитетот Мекгил во Монтреал, Канада) и [[Пол Вилард]] (кој работел во Париз) го поделиле зрачењето на три вида: алфа, бета и гама од страна на Радерфорд, врз основа на пенетрацијата на објекти и девијации од магнетното поле.<ref>Радерфорд ги истакнува и ги именува како α и β зраци на страна 116 од: Е. Радерфорд (1899) [https://books.google.com/books?id=ipMOAAAAIAAJ&pg=PA109#v=onepage&q&f=false "Ураниумското зрачење и електричната спроводливост произведена од истите,"] ''Филозофско списание'', Серија 5, vol. 47, бр. 284, страни 109-163. Рдерфорд ги нарекол γ здраци на страна 177 во: Е. Радерфорд (1903) [https://books.google.com/books?id=otXPAAAAMAAJ&pg=PA177#v=onepage&q&f=false "Магнетните и електрични девијацијии на лесно апсорбираните зраци на радиум,"] ''Филозофски магазин'', Серија 6, vol. 5, бр. 26, страни 177-187.</ref> Алфа зраците беа дефинирани од страна на Радерфорд како и оние со најниски пенетрација на обични предмети.
 
Работата на Радерфорд, исто така, вклучува мерења на соодносот на масата на алфа честички во врска со нивното трошење, која го доведе до хипотезата дека алфа честичките се двојно задолжени за хелиум јони (подоцна се покажа дека е создаден хелиум).<ref>{{The Timetables of Science|pages=411}}</ref> Во 1907, [[Ернест Радерфорд]] и [[Пол Вилард]] конечно докажаа дека алфа честичките навистина беа хелиум јони.<ref>E. Rutherford and T. Royds (1908) [https://books.google.com/books?id=hYTyA7h4FAsC&pg=PA313#v=onepage&q&f=false "Spectrum of the radium emanation,"] ''Philosophical Magazine'', Series 6, vol. 16, pages 313-317.</ref> За да го направите тоа, тие дозволиле алфа честичките да навлезат во многу тенка чаша на една евакуирана цевка, со зафаќање на голем број на хелиум јони во внатрешноста на цевката. Тогаш тие предизвикаа[[електрична искра ]] во внатрешноста на цевката, која предизвика врнеж на електрони, кои беа преземени од страна на јони за формирање неутрални атоми на гас. Подоцнежна студија на спектарот на резултантниот гас покажа дека е хелиум и дека алфа честичките навистина беа претпоставени хелиум јони.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Алфа-честичка“