Морис Метерлинк: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 1:
{{Infobox writer
| name = Морис Метерлинк
| image = Maurice Maeterlinck 2.jpg
| imagesize = 225px
| alt =
| caption =
| pseudonym =
| birth_name = Морис Полидор Мари Бернар
| birth_date = {{birth date|1862|8|29|df=y}}
| birth_place = [[Гент]], [[Белгија]]
| death_date = {{death date and age|1949|5|6|1862|8|29|df=y}}
| death_place = [[Ница]], [[Франција]]
| occupation = [[драматург]]{{·}}[[поет]]{{·}}[[есеист]]
| language = [[француски]]
| nationality = [[Белгија|Белгиец]]
| ethnicity =
| religion =
Ред 31 ⟶ 30:
| influences =
| influenced = [[Константин Станиславски]]{{·}}[[Роберт Мусил]]{{·}}[[Вселовод Мејерхолд]]
| awards = {{awd|[[Нобелова награда за литература]]|1911}} {{awd|Тренијална награда за драмски остварувања|1903}}
| signature =
| website =
Ред 37 ⟶ 36:
}}
Со своите први песни е близок на [[симболизам|симболистите]], а подоцна на [[спиритизам|спиритизмот]].
Познати негови дела се: стихозбирката „''Стаклена градина''“, пиесата „''Принцезата Мален''“, драмите „''Пелеас и Мелисанда''“, „''Мона Вана''“ и „''Сина птица''“. Во [[1913]] година ја доби [[Нобелова награда|Нобеловата награда]] за [[литература]].
== Биографија ==
Произлегува од фламански род. Татко му бил нотар. Од 1874 до 1881 година Метерлинк посетува језуитски колеџ, но пројавува нагласено интересирање за поезијата. Право завршува на универзитетот во Гент (1885). Заминува во [[Париз]] за да продолжи да ги изучува правилните науки, но ѝ се просветува на [[Литература|литературата]] под силно влијание на француските [[Симбол|симболи]]. Пишува на француски јазик. По враќањето во Гент е правник практикант, но ја продолжува литературната дејност.
== Творештво ==
Во [[1889]] година ги објавува својата прва стихозбирка „Стаклена градина” и пиесата „Принцезата Мален” која добива блескава оценка од афторитетниот француски политичар [[Окраф Мирбо]]. Од тој момент Метерлинг конечно се занимава активно со писателска дејност. Во тек на неколку години создава поетски [[Драма|драми]] во духот на естетиката на [[Симболизам|симболизмот]] - „Неканета” (1890), „Слепци” (1890) и особено „Пелеас” и „Мелизант” (1892), поставена од францускиот режисер Орелијан Лине По во парискиот авангарден театар и е основа на либретето според кое Клот Дебиси ја напишал истоимената [[опера]] (1902). Во 1894 година Метерлинк пишува три куклени пиеси: „Аладин и Паломи”, „Таму внатре” и „Смртта на Тентажил”. Од 1896 година живее во [[Франција]]. Се здобива со популарност со драмите „Мона Вана” (1902) и „Сина птица” (1908), алегорична приказна поставена првпат од Константин Станиславски во Московскиот художествен театар во 1909 година. Метерлинг е најзначајниот претставник на симулизмот во театарот, еден е од претходниците на театарот на апсудрот; влијае врз драмското творештво на Бекет. Автор е и на филозовски есеи „Животот на пчелите” (1901) и други, посветени на бесмртноста на душите, на границите на врските, на одговорноста на човекот. Од 1927 до 1942 година објавува збирки есеи, меѓу кои посебно интересирање предизвика „Животот на термитите” (1927). Во оваа книга, тој е категоричен за бесперспективноста на тоталитарниот режим.Во годините на [[Втората светска војна]] живее во [[САД]]. Во 1947 година доаѓа во [[Ница]]. Почесен доктор по право е на Универзитетот во [[Глазгов]]. Во 1932 година кралот на [[Белгија]] го удостојува со титулата гроф.
{{Нобелова награда за литература}}
{{Нормативна контрола}}▼
{{Никулец за биографија}}
▲{{Нормативна контрола}}
[[Категорија:Белгиски писатели]]
[[Категорија:Добитници на Нобеловата награда за литература]]
| |||