La Macédoine et sa Population Chrétienne: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Ред 43:
'''„La Macédoine et sa Population Chrétienne“'''<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=/var/www/anemi-portal//metadata/6/9/5/attached-metadata-5d3c137498cf87397083652dec9dfdac_1242889374/154547_w.pdf&lang=en&pageno=1&pagestart=1&width=1031&height=728&maxpage=141 Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques", Paris, 1905.]</ref> (во превод на [[македонски јазик|македонски]]: ''„Македонија и нејзиното христијанско население“'') — [[книга|дело]] отпечетано на [[француски јазик]] во [[1905]] г. во [[Париз]]. Автор на книгата е поранешниот секретар на [[Бугарска егзархија|Бугарската егзархија]] [[Димитар Мишев]], кој на неа се води под псевдонимот Бранков (Brancoff).
 
Книгата претставува подробен статистички попис на населените места во [[Македонија (регион)|Македонија]] во своите пошироки тогашни граници. Даддени се податоци за бројот на населението, етничката и вероисповедна припадност на христијанското население, како и за присуството на христијански училишта (бугарски, грчки, српски и влашки), со бројот на учители и ученици. Делото дава добар преглед на црковно-образовната поделеност на македонското население, растргнато меѓу споменатите [[странски пропаганди во Македонија|странски пропаганди]], каде, во духот на својата егзархиска улогаагенда и воспитание, Мишев сите [[Македонци]] ги нарекува [[Бугари]]. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“ е втората обемна статистика на населението на Македонија од бугарски автор, по капиталното дело на [[Васил К’нчов]] од [[1900]] г. насловено како „[[Македонија. Етнографија и статистика]]“.
 
Во моментот на објавување на делото, дел од информациите за Кумановската, Паланечката и Кочанската каза веќе не биле актуелни поради активизирането на [[српска пропаганда во Македонија|српската пропаганда]], каде дел од селата биле преземени од егзархијата <ref>Георгиев, Величко, Стайко Трифонов, История на българите 1878 - 1944 в документи, том 1 1878 - 1912, част втора, стр. 300.</ref>.