Фердинанд I: Разлика помеѓу преработките

|}}

 

 

Тој бил син на принцот Август Сакскобурготски и на принцезата Клементина Бурбонско-Орлеанска, ќерка на последниот француски крал [[Луј-Филип]]. По падот на [[Стефан Стамболов]] и [[Мелничко востание|Мелничкото востание]], кнезот Фердинанд бил признаен за законит владетел. На [[22 септември]] [[1908]] г., во црквата "Свети Четириесет маченици" се одржала грандиозна верска свеченост на која била прогласена независноста на Бугарија, а Фердинанд I бил прогласен за „цар на Бугарите“, со што била возбновена титулата од [[Прво Бугарско царство|Првото]] и [[Второ Бугарско царство|Второто бугарско царство]]. На крајот од [[Првата светска војна]], Фердинанд знаел каков ќе биде односот на сојузничките сили и ги надитрил сите за да не им овозможи да биде срамно соборен. На [[3 октомври]] [[1918]] г.,Фердинанд I абдицирал во корист на својот најстар син [[Борис III|Борис]]. Остатокот од животот го поминал во прогонство, живеејќи во градот [[Кобург]] во [[Германија]]. Патувал и низ [[Јужна Америка]] и источна [[Африка]], а се обидувал и да се врати во Бугарија, но неговиот син, Борис, тоа никогаш не му го дозволил.