Демократска армија на Грција: Разлика помеѓу преработките

'''Демократската Армија на Грција''' ([[грчки јазик|грчки]]: ''Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας'') била армија учесник во [[Граѓанска војна во Грција|Граѓанската војна во Грција]] ([[1945]]-[[1949]]). Демократската армија на Грција била под команда на [[Комунистичка Партија на Грција|Комунистичката Партија на Грција]] и се борела за воспоставување на комунистички режим на народна демократија во [[Грција]] под покровителство на [[СССР]] и [[Сталин]]. Армијата броела 35.000 војници од кои 20.000 биле регрутирани од [[Егејска Македонија]], од кои 14.000 биле етнички [[Македонци]].

По директивата на [[КПЈ]] за спојување на македонската организација [[НОФ]] со КПГ (ставање под целосна команда на КПГ), ДАГ добива големо зголемување на бројот на своите војници и добива голема поддршка од [[Македонци|Македонскотомакедонското население]] во Егејска Македонија кое сметало дека со победата на ДАГ над монархо-фашистите ќе добие национални права и слобода и можност за самоопределување. До крајот на војната во ДАГ учествувале 1400014.000 борци-Македонци, а 2000020.000 од 5000050.000 жртви во војната биле Македонци. Сепак, и покрај големата помош која ја дале Македонците на комунистичко-ослободителното движење, раководството на КПГ и ДАГ водело крајно дискриминаторска политика кон борците-Македонци. Ниту еден Македонец не бил ставен на повисоко раководно место од поручник, ниту еден Македонец немало ниту во привремената комунистичка влада на Грција, од целата класа на полковници на ДАГ ниту еден не бил Македонец, а немало ниту еден Македонец командант на баталјон или комесар на област од Егејска Македонија, а на многу од борците што претходно се бореле во [[Втората светска војна]] не им биле признати чиновите и заслугите.

За време на [[Информбиро|Резолуцијата на Информбирото]] и кон крајот на војната, со заладувањето и прекинот на односите меѓу КПГ и КПЈ, многу борци-Македонци (повеќето млади, помлади и од 18 години) биле осудени на смрт преку монтирани судски процеси од страна на КПГ под обвинение дека се „титови агенти“ и „дезертери“, познати масовни стрелања на македонски борци до ДАГ се Буфската и Африканската афера, стрелањето на неколкумина Македонци од с.селото [[Герман]] и друго.

На почетокот ставот на КПГ кон македонското национално прашање бил за рамноправност на Македонците во рамките на грчката држава. На вториотВториот конгрес на [[НОФ]] одржан на [[9во март]] [[1949]] година, ќе се усвои одлуката за „[[Обединета Македонија|обединета и независна Македонска држава]] во рамките на Балканската федерација“. Имајќи ја предвид состојбата поради Резолуцијата на Информбирото и заладените односи со КПЈ, КПГ ја прифаќа оваа парола и ја поддржува користејќи ја за пресметка со КПЈ и КПМ. По ова прашање имало два различни ставови. Едниот, едниот на [[Паскал Митревски]], сметал дека [[Вардарска Македонија]] ќе треба да се припои кон Егејска Македонија, додека пак ставот на [[Михајло Керамитчиев]] и [[Вангел Ајановски-Оче]] сметал дека [[Егејска Македонија]] треба да се припои кон Вардарска Македонија со оглед на тоа дека на територијата на Вардарска Македонија веќе постои НР Македонија официјално призната како национална држава на Македонците и дека Отечественофронтовската влада на [[Бугарија]] на чело со [[Георги Димитров]] подготвува припојување на [[Пиринска Македонија]] кон [[Вардарска Македонија]]. По битките на [[Вич|Вичо]] и [[Грамос]] КПГ го отфрла овој став и се враќа на стариот став за рамноправност на Македонците во рамките на грчката држава.

[[Категорија:ИсторијаГрчка награѓанска Грцијавојна]]