Мион: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 46:
== Историја ==
 
Mионите се откриени од страна на [https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BB_%D0%94%D0%B5%D1%98%D0%B2%D0%B8%D0%B4_%D0%90%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D1%80%D1%81%D0%BE%D0%BD [Карл Дејвид Андерсон]] и [https://en.wikipedia.org/wiki/Seth_Neddermeyer Seth[Сет NeddermeyerНедермејер]] вона CaltechКалтех во 1936 година, задодека времего на студирањетоизучувале [[космички зрачењазраци|космичкото зрачење]]. Андерсон гиАндресон забележал овиедека честичкичестичките какокои криви честички изакрвивувале поинаквипоинаку од електроните и другидругите познати честички кои поминувалеминувале низ [[Магнетномагнетно полеполe|магнетното поле]]. Тие себиле наелектризирани негативно наелектризиранино кривизакривувале помалку остриза разлика од електроните, но повеќемногу острипоостро од [[Протон|протонитепротон]]ите, за честички со истата брзина. СеБило претпоставувапретпоставено дека големината на нивниот негативен [[електриченнегативниот полнеж]] ебила еднаква на онаа на електронитеелектронот, и деказа нивнатада масасе надомести за разликата во закривувањето, па било предпоставено дека масата ебила поголема од еденонаа електрон,на електорнот но помала од еденонаа протонна протонот. Па така Андерсон првично ја нарекол новата честичка ''мезотрон'', прифаќајќи го префксот ''мезо-'' грчки збор за „mid-“. Постоењето на Mионотмионот бешебило потврденопотвордено во 1937 година од страна на облак[[Џабез комораКари експериментСтрит|Џ.&nbsp;К.&nbsp;Стрит]] наи [https://enЕ.wikipedia&nbsp;К.org/wiki/J&nbsp;Стивенсоновата Вилсонова комара._Curry_Street<ref>New JCEvidence Стрит]for иthe ЕКExistence Стивенсонof a Particle Intermediate Between the Proton and Electron", Phys. Rev. 52, 1003 (1937).</ref>
 
Честичка со маса во близина на онаа на мезонот биле предвидени пред откривањето на мезоните од страна на теоретичарот [[Хидеки Јукава]]:<ref>Yukaya Hideka, On the Interaction of Elementary Particles 1, Proceedings of the Physico-Mathematical Society of Japan (3) 17, 48, pp 139–148 (1935). (Read 17 November 1934)</ref>
<blockquote>
Делува природно да се измени теоријата на Хајзенберг и Ферми на следниов начин. При преминот на тешките честички од неутрони до протони не е секогаш предружена со оддавање на светлина. Преминот понекогаш е превземен од страна на друга тешка честичка.
</blockquote>
Поради неговата маса, за ми мезонот првично се сметало дека е Јукавова честичка, но подоцна било докажано дека станува збор за честичка која имала поинакви својства. Честичката предвидена од страна на Јукава, пи мезонот била конечно препознаена во 1947 година (повторно од заемодејствата на космичките зраци), и било покажано дека се разликува од предходно откриениот ми мезон, имајќи ги точните својства за да биде честичка која ја подпомага [[јадрена сила|јадрената сила]].
 
Бидејќи биле познати сега две честички со средна маса, бил воведен општиот поим ''[[мезон]]'' кој се однесувал на сите честички која ја имале масата, меѓу електронот и нуклеоните. Понатамошно за да се направи разлика меѓу двата различни видови на мезони по открињето на вториот мезон, првичната честичка наречено мезотрон била преименувана во ''ми мезон'' и новата честичка откриена во 1947 година од страна на Јукава била наречена [[пи мезон]].
 
Како што повеќе видови на мезони биле откриена во подоцнежните експерименти било забележано дека ми мезонот значително се разликува не само од пи мезонот туку исто и од сите други видови на мезони. Разликата, делумно се должела во фактот што ми мезонот незаемнодејствувал со [[јадрена сила|јадрената сила]], додека пак пи мезоните заемнодејствувале. Поновите мезони исто така покажувале својства слични на оние на пи мезонот при јадрените заемни дејства, но не како оние на ми мезонот. Исто така распадот на ми мезонот вклучувал и [[неутрино]] и [[антинеутрино]], наместо само една од тие честички, како што било забележано кај другите распади на наелектризиани мезони.
 
Во [[Стандарден модел|Стандардниот модел]] во честичната физика кодифициран во 1970-ите години сите мезони со исклучок на ми мезонот се сметале за [[хадрон]]и, односно честичките составени од [[кварк]]ови а со тоа биле под дејство на [[јадрена сила|јадрената сила]]. Кај моделот на кварковите, ''мезонот'' повеќе не бил определен од масата, туку станувало збор за честички составени точно од два кварка (кварк и антикварк), за разлика од [[барион]]ите, кој биле определени како честички составени од три кваркови (протоните и неутроните биле најлесните бариони). Ми мезоните сепак на крај биле сместени кај основните честички (лептони) како и електроните кои немале кваркова градба. Затоа ми мезоните не биле воопшто [[мезон]]и во новата смисла во употребата на поимот ''мезон'' кој имал кваркна градба.
 
Со оваа промена на дефинирањето, поимот ''ми мезон'' бил напуштен, и заменет за секоја можност со современиот поим ''мион'', со што поимот ми мезон заминал во историјата. Во новиот кварков модел, останатите видови на мезони продолжиле да се именуваат со покусите поими (на пример, ''пион'' за пи мезонот), но во истиот случај за мионот го задржал покусото име мион и никогаш повторно не било користено старото име „ми мезон“.
 
Последователното препознавање на „ми мезонот“ мион, како едноставно станува збор за „тежок електрон“ кој немал никаква улога во јадрените заемодејства, биле несоодветни и изненадувачки во тој период, па така добитникот на Нобелова награда [[Ајзак.&nbsp;Исак.&nbsp;Раби]] има изјавено, „Кој ги нареди ова?“
 
При [[временска дилатација на подвижни честички|Роси–Халовиот експеримент]] (1941), мионите биле искористени за првпат да се набљудува [[временска дилатација|временската дилатација]] (или [[контракција на должината|контракцијата на должината]]) предвидена од [[специјална релативност|специјалната релативност]].
 
== Мион извори ==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Мион