Македонски Албанци: Разлика помеѓу преработките

Албанци во Македонија почнале да се доселуваат поинтензивно дури после средината на [[18 век|XVIII век]]. Според отоманскиот попис на населението од [[1430]] - [[1431]], во Македонија немало воопшто Албанци. Веќе од средината на [[15XV век]], со [[исламизација]]та на Албанците, тие во мал број почнале да доаѓаат во Македонија како турски војници и наеминци, но во многу мал број. Во отоманскиот попис од [[1452]] - [[1453]] година, се забележани само 32 албански семејства на територијата на цела Македонија и тоа 31 семејство во вилаетот [[Калканделен]] ([[Полог]]) и 1 католичко семејство во [[Скопје]].

„Жителите на селата Острени, Трново, Клене, Летен, [[Џепиште]], [[Хербели|'Рбеле]], Обоки, [[Макеларе|Макелари]] и др. претпочитаат да се кажуваат за Арнаути и да говорат арнаутски. Торбешите од с. Раица, најјужно од подримските потурчени села, говорат повеќе арнаутски и се бројат за Арнаути... Селата Вичишта, Голеишча и Писанки биле до почетокот на XIX. век ''бугарски'', до пред 30 години биле половина бугарски, а сега се населени од арнаути. Само во Писанки останаа уште 3 бугарски куќи. Арнаутите доаѓаат од Горица и од други посеверни места. Уште посилен е притисокот на Поле. Бугарите исчезнале во почетокот на XIX век од северните села, а денес бегаат од сите други села поради страшните уништувања на кои се изложени. Селото [[Греждањ|Граждани]] до скоро било бугарско. Арнаутите дошле пред 50 години и сега тие се мнозинство. Има уште 8 бугарски куќи, но и тие наскоро ќе бегаат. Бугари имало и до пред 30-35 години во арнаутското село Баланци и во турското Коџаџик, но сите избегале. Тој крај е жестоко опустошен од арнаутските полкови на Али Паша, кои го уништија [[Божји Град]] во долината на реката [[Црн Дрим|Дрим]], кон крајот на 18XVIII век. Само во [[Рекански регион|Река]] Арнаутите уште не проникнале и тоа благодарејќи на Торбешите од една страна и на фактот, што, тамошните бугарски села се големи.“