Македонска револуционерна организација: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 255:
 
Отука произлегуваат извесни контрадикторноси и недоречености кои се однесуваат на карактерот и целта на организацијата. Треба да се истакне дека основоположниците на организацијата биле [[бугари|бугарски]] [[образование|воспитаници]] и бугарското влијание им било наметнувано од низ години преку [[Образование|воспитно - образовниот процес]] <ref name="vgj"/>, и тие од тоа влијание не се ослободиле наеднаш туку постепено <ref name="vgj"/>. Од друга страна, [[македонци|Македонците]] кој биле под [[Црква|духовна]] јуриздикција на [[Бугарска егзархија|Бугарската егзархија]], e именувано како [[Бугари]] <ref>Славко Димевски, За развојот на македонската национална мисла до создавањето на ТМОРО, Култура - Скопје, 1980</ref> <ref name="vgj"/> <ref>Спомени, Димитар Влахов</ref>, како што [[Македонците]] [[Цариградска Патријаршија|патријашисти]] биле нарекувани [[Грци]] <ref name="vgj"/>.
[[File:Устав на Внатрешната Македонско-Одринска Револуционерна Организ.pdf|thumb|мини|деснолево|Уставот на ВМОРО од 1905 година (кликнете за да го отворите во целост)]]
 
Затоа името на првиот норамативен акт е Устав на Бугарските македоно - одрински револуционерни комитети, односно целта е да се делува најпрво меѓу ''македонците - егзархисти'' <ref name="vgj"/>, а потоа да се тргне по сопствен пат <ref name="vgj"/>, тоа е евидентно од [[Уставот на ТМОРО]] каде се истакнува дека: ''Член на ТМОРО може да биде секој Македонец и Одринец, кој не е комприминтиран со ништо нечесно и бескарактерно пред општеството и кој ветува и се задолжува да биден корисен на револуционерното ослободително дело. '' <ref>[[:s:Устав на ТМРО|Устав на ТМОРО]]</ref>.
 
Според спомените на Татарчев, одлука за созадавање на првиот правиникот била донесена за време на [[Ресенско советување|Ресенското советување]], и дека негов автор е [[Иван Хаџи Николов]]. Татарчев притоа истакнува дека, праксата ја наметнала потребата од донеување на правилникот, но врз основа на ''членот 14'' од ''Уставот'' на ''МРО'' се гледа дека донесувањето на правилникот било уставна обврска. Правиникот се состои од ''50 члена'' поделени во ''11 глави'' <ref>Правиник на буг. македонско одриски комитет, АО, ИНИ сл. I, 355, 1-15</ref>.
 
[[File:Устав на Внатрешната Македонско-Одринска Револуционерна Организ.pdf|thumb|мини|десно|Уставот на ВМОРО од 1905 година (кликнете за да го отворите во целост)]]
Вториот устав на организацијата е создаден по Солунскиот конгрес од 1896 година, од страна на [[Гоце Делчев]] и [[Ѓорче Петров]], притоа со новиот устав организацијата го добива името: ''Тајна македоно - одринска организација''. Со што е евидентно дека организацијата целосно раскинала со бугарското влијание кое се чуствува во првиот устав и правилник. Новиот устав и правилник биле зосновани врз старите акти, но акцентот бил ставен врз конгресните одлуки. За регулирање на [[Четнички институт на ТМОРО|Четничкиот институт ]] бил изработен правилник за четите од страна на [[Гоце Делчев]] и [[Ѓорче Петров]] во 1900 година, тој бил изрботен врз основа на членот 11 од Уставот на ТМОРО и окружното на ЦК од октомври 1898 година.