Нанотехнологија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
поправка на правопис
поправка на правопис
Ред 37:
Во времето кога поимот нанотехнологија бил популаризиран од страна на Ерик Дрекслер (кој бил незапознаен со фактот дека Норио Танигучи веке го користел), тој поим се однесувал на идни производствени технологии базирани на молекуларни машински системи. Добивката е дека биолошката аналогија на традиционалните машини на молекуларно ниво покажа дека молекуларни машини можат да постојат, од безбројните примери кои се наоѓаат во биологијата се знае дека комплексни и софистицирани биолошки машини можат да се произведат.
 
Научниците се надеваат дека развојот на настаните во нанотехнологијата ќе овозможат нивна изградба поинаков начин, можеби користејќи биомимички принципи. Сепак, Дрекслер и другите истражувачи предложиле напредна нанотехнологија, иако на почетокот имплементирана од biomimeticбиомиметика, во крајна линија би можела да се базира на принципите на механичкото инженерство, имено, технологија на производство врз основа на механичката функционалност на овие компоненти (запчаници, лежишта, мотори и конструктивни елементи) кој ќе овозможи позиционо препознавање зана атомскаатомската спецификација кое може да се програмира. Физичките принципи и инженерската изведба се анализирани во Декслеровата книга „Наносистеми“.
 
Во принцип, многу е тешко да се создадат алатки во атомски размери, затоа што атомите треба да се позиционираат врз други атоми од слична големина. Друго гледиште од страна на Карло Монтемагно, е дека идните наноситеми ќе бидат хибриди на силиконската технологија и биолошки молекуларни машини. Уште еден поглед од страна на покојниот Ричард Смали, е дека наносинтезата е невозможна со оглед на тешкотијата во манипулирањето на одделни молекули.
Ред 105:
Од 21 август 2008 година, Проектот за нови нанотехнологии проценува дека над 800 нанотехнолошки производи се јавно достапни со проценка дека нови се произведени со темпо од 3-4 неделно. Овој проекти ги прикажува сите производи кои се достапни на интернет. Најголемиот број примени се ограничени на употреба на ‘првата генерација’ пасивни наноматеријали кои ги вклучува титаниум диоксид во крем за сончање, козметика и некои прехранбени производи; Јаглеродни алотропи се користат за производство на геко лента, сребро во храна за пакување, облека, дезинфектанти и апарати за домаќинство; цинк оксид во крема за сончање и козметика, површински облоги, бои и лакови, цериум оксид како гориво.
[[Image:Threshold_formation.gif|thumb|right|400px|]]
Националната фондација за наука (главен дистрибутер за нанотехнолошко истражување во САД) го спонзорира истражувачот Давид Беруба. Неговите откритија се објавени во монографијата Нано„Нано нype вистината за нанотехнологијатананотехнологијата“. Оваа студија заклучува дека многу од она што се продава како нанотехнологија е всушност актуелизирање на науката за материјали која доведува до нанотехнолошка индустрија која се базира само на продавање наноцевки, наножици и слично, која ќе заврши со малку добавувачи кои продаваат несакани производи во големи размери. Дополнителни примени кои бараат вистинска манипулација или уредување на нанокомпоненти мора да чекаат до ново истражување. Според Берубе, постои опасност дека наномеур ќе се оформи, или веке се формира, за користење на терминот од страна на научниците и претприемачите за да соберат финансиски средства, без оглед на интересот за трансформациски можности за поамбициозна и далекусежна работа.
 
== Импликации ==
Ред 112:
Развојот на нанотехнологијата носи потенцијални опасности. Центарот за одговорна нанотехнологија сугерира дека нови истражувања можат да придонесат, помеѓу другите опасности, до оружје за масовно уништување, мрежни камери за употреба од страна на владите, и др.
Една област од интерес е ефектот кој производството и употребата на наноматеријали ќе го има врз човековото здравје и животната средина. Разни групи, на пример Центарот за одговорна нанотехнологија, ја поддржуваат идејата дека нанотехнологијата треба да биде посебно регулирана од страна на владите. Други пак мислат дека прекумерната регулација ќе ги задуши научните истражувања и развојот на нови иновации кои би можеле да бидат корисни за човештвото.
Други екпертиексперти, меѓу кои и директорот на проектот Вудроу Вилсон Центарцентарот за нанотехнологија Дејвид Рејески, сведочеа деадека успешната комерцијализација зависи од соодветен надзор, стратегија за ризичните истражувања и јавен ангажман. Беркли, Калифорнија во моментов е единствен град во САД за регулирање на нанотехнологијата. Кембриџ, Масачусетс планирал донесување на сличен закон во 2008 година кој што на крајкрајот бил отфрлен.
 
=== Здравје и животна средина ===
 
Некои од неодамна развиените нанопродукти можно е да иматимаат несакани последици. Научниците откриле дека сребрени наночестички кои се користат во чорапите за да се намали миросотмирисот имаат негативни последици. Сребрените наночестички се бактериостатски и можат да ги уништат корисните бактерии кои се важни за breaking downраспаѓање на органската материја во губривоѓубриво.
Една стугијастудија на универзитетот во Рочестер открила дека кога стаорците вдишувале наночестички, честичките го напаѓеле мозокот и белите дробови, што придонело за значителен пораст на биомаркерите за воспаление и одговор на сресотстресот. Истражување во Кина покажало дека наночестичките предизвикуваат стареење на кожата преку оксидативен стрес кај стаорците без влакна.
ДвеДвогодишна годишна судијастудија во Школатаза„Школата за јавно здраствоздравство“ во Лос АнгелесАнџелес, покажала дека стаорци кои конзумирале нанотитан диоксид покажува штета на ДНК и хромозомите до степен ‘сличен„сличен со сите големи убијци на човекот, рак, срцеви заболувања, невролошки болести и стареење.
Студија објавена неодаманеодамна во Природна„Природна Нанотехнологијананотехнологија“, сугерира дека некои форми на наноцевки можат да бидат исто толку штетни колку и азбестазбестот ако се вдишат во доволни количини. Ентони Сетон од ИнститутИнститутот за медицина на трудот во [[Единбург]] [[Шкотска]], кој придонел за написот за наноцевките, рече:‘Знаеме„Знаеме дека некои од нив имаат потенцијал да предизвикаат мезотелиом. Значи со овие видови на материјали треба да се постапува многу внимателно’внимателно. Во отсуство на конкретни нанорегулации од страна на владите, Пол и Лион (2008) повикале за исклучување на инженерските наночестички од органската храна. Еден дневен весник објави дека работниците во фабрика за бои развиле сериозна болест на белите дробови и дека наночестички биле пронајдени наночестички во нивните бели дробови.
 
=== Регулатива ===
 
Повици за построга регулација на нанотехнологијата се појавиле заедно со зголемената дебата во врска со здравјето и ризиците поврзани со нанотехнологијата. Исто така, постои значајна дебата за тоа кој е надлежен за регулирање на нанотехнологијата. Иако некои не-нанотехнолошкиненанотехнолошки регулаторни агенции забрануваат некои производи и процеси (во различен степен) со приспособување на нанотехнологијата на постојните регулации- има јасни недостатоци во овие режими. Во Надзор на нанотехнологијата: Агенда за следната администрација, поранешниот заменик ЕПА администратор Ј. Кларенс (Тери) Дејвис изложува јасен регулативен патоказ за следната претседателска администрација и иѝ опишува итни и долгорочни чекори потребни за да се справи со актуелните слабости на нанотехнолошкиот надзор.
Засегнатите страни од недостигот на регулаторна рамка за проценка и контрола на ризиците поврзани со пуштањето на наночестички и наноцевки, прават паралели со спонигиформна енцефалопатија (болест на луди крави), талидомид, генетски модифицирана храна, нуклеарна енергија, репродуктивни технологии, биотехнилогија и азбестоза. Д-р Ендрју Мејнард, главен советник за наука на проектот Вудроу Вилсон центарот за нанотехнологија во развој, заклучува (помеѓу другите) дека нема доволно средства за истражувања поврзани со човековото здравје и безбедност и како резултат на тоа, моментално има само лимитирано разбирање на безбедносните ризици поврзани со нанотехнологијата. Како резултат на тоа, некои академици побараа построги примени на начелата за претпазливост, со одложено маркетиншко одобрување, подобрено етикетирање и дополнителни податоци за безбедносниот развој на одделни форми на нанотехнологијата.
Извештајот на Кралското друштво идентификува ризик од наночестички или наноцевки за време на уништување и рециклирање и препорачува на производителите на производи кои спаѓаат под продолжена одговорност на производителот да ги објаснат постапките како овие материјали ќе бидат управувани за да се минимизира ризикот на кои човекот е изложен и животната средина. Водејќи се според предизвиците за да се обезбеди одговорна регулација на човековото влијание Институтот за храна и Земјоделски стандарди предложи стандарди за нанотехнолошко истражување и развој кои треба да се интегрираат во потрошувачот, работникот и еколошките стандарди. Тие исто така предлагаат дека невладините организации и други граѓански групи треба да играат значајна улога во развојот на овие стандарди.
Во октомври 2008 година, Одделението за контреолаконтрола на токсични супстанции (DTSC) во рамките на Агенцијата за заштита на животната средина во Калифорнија, ја најави својата намера да бара информации во врска со аналитичките методи за тестирање судбината и треанспортоттранспортот во околината и други релевантни информации од производителите на [[јаглеродни наноцевки]]. Целта на оваа информација ќе биде индентификуваатидентификуваат празнините во информациите и да се развие информација за јаглеродни наноцевки, многу важен наноматеријал.
 
== Поврзано ==