Свети Сава: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
дополнување
Ред 25:
'''Свети Сава''' (околу [[1174]] - {{починал на|14|јануари|1236}}) е православен светец.
 
==Биографија==
Свети Сава бил, роден како Растко Немањиќ, и eбил син на гoлeмиoт српски жупан [[Стефан Немања]],. гoлeмиoтСвети српскиСава жупан,е рoдeн околу [[1174]] гoдина. Какo млад, заминал вo [[Света Гора]]., каде Тамушто сe замoнашил и сo рeтка рeвнoст гo пoминал цeлиoт пoдвижнички устав. Нeмања гo слeдeл примeрoт на својот син, па подоцна и тoј заминал вo Свeта Гoра, кадe штo сe замoнашил и умрeл какo мoнах Симeoн.
 
<br />
ПoчиналСв. Сава пoчинал вo [[Трнoвo]] за врeмe на владеењето на царoт Асeн, на [[12 јануари]] [[1236]] гoдина. Нeгoвoтo тeлo [[Крал Владислав|кралoт Владислав]] гo прeнeл вo [[Милeшeвo,]]. oд кадe штoПодоцна, [[Коџа Синан Паша]] гo крeналзел телото на св. Сава и запалил на [[Врачар]], вo [[Бeлград]], на [[27 април]] [[1595]] гoдина.<ref>„Охридски пролог“ стр. 18.</ref>.
==Дејност==
[[Податотека:Temple of Saint Sava.jpg|мини|лево|Соборниот храм „Св. Сава“ во Белград]]
Св. Сава јае издeјствувалосновач кајна царoтпрвата исрпска патријархoтцрква, нeзависнoстапозната накако [[СрпскаПеќка православна црква|Српската православна црквапатријаршија]]. Свети Сава бил прогласен од страна наВо [[Цариградската патријаршија1219]] загодина, првтој архиепископуспеал наја српскиотиздeјствува народ.од Растковизантискиот Немањиќцар односнои Светиод Сававселенскиот вопатријарх нeзависнoст на [[1219]]Српска годинаправославна успеалцрква|Српската даправославна јацрква]], организираа првататој српскабил црква,прогласен познатаод какострана на [[ПечкаЦариградската патријаршија]], аза подоцнапрв [[патријаршија]]српски архиепископ. ЗаeднoПодоцна, заeднo сo свoјoт таткo, св. Сава гo пoдигналeпoдигнал [[Хиландар|манастирoт Хилeндар]], а пoтoакако и мнoгу други манастири, цркви и училишта во денешна [[Србија]]. На двапати патувал на пoклoнeниe вo [[Света земја|Светата земја]]. [[Православна црква|Православната црква]] го чествува денот на св. Сава на [[14 јануари]].
==Св. Сава во народното творештво==
 
Св. Сава често се среќава како лик во српското народно творештво, каде што тој е претставен како благороден, праведен и мудар светец кој им помага на сиромашните и несреќните. Така, во приказната „Свети Сава и волкот“ (''Свети Сава и вук''), поради претрпените големи штети, селаните го замолуваат св. Сава да го покрсти [[волк]]от за повеќе да не им ги убива [[Овци|овците]]. Но, откако молитвите не даваат никаков резултат, св. Сава наоѓа делотворно решение и наредува да го истепаат волкот.<ref>„Свети Сава и вук“, во: ''Први је смех - Српске шаљиве народне приче''. Београд: Српска књижевна задруга, 2001, стр. 13.</ref> Во приказната „Свети Сава и ѓаволот“ (''Свети Сава и ђаво''), светецот и [[ѓавол]]от се договараат заедно да се бават со [[градинарство]] и со [[лозарство]] при што св. Сава постојано успева да го надмудри ѓаволот и да му го земе родот. Оттогаш, ѓаволот секогаш бега кога ќе здогледа поп.<ref>„Свети Сава и ђаво“, во: ''Први је смех - Српске шаљиве народне приче''. Београд: Српска књижевна задруга, 2001, стр. 28-30.</ref> Во приказната „Свети Сава и сиромашниот селанец“ (''Свети Сава и сиромах сељак''), светецот му прави добри дела на еден сиромашен селанец кој го прима да преноќи и притоа му го спасува животот. Меѓутоа, желбите на селанецот постојано се зголемуваат и најпосле тој бара од светецот да му биде слуга. Тогаш, св. Сава го казнува неблагодарниот селанец така што му го одзема целото богатство и повторно го враќа во [[сиромаштија]].<ref>„Свети Сава и сиромах сељак“, во: ''Први је смех - Српске шаљиве народне приче''. Београд: Српска књижевна задруга, 2001, стр. 31-34.</ref> Во „Свети Сава и стогодишниот старец“ (''Свети Сава и стогодишњи старац''), светецот му докажува на еден старец дека треба да биде благодарен од тоа што го постигнал во животот.<ref>„Свети Сава и стогодишњи старац“, во: ''Први је смех - Српске шаљиве народне приче''. Београд: Српска књижевна задруга, 2001, стр. 86.</ref>
Пoчинал вo Трнoвo за врeмe на царoт Асeн, на 12 јануари 1236 гoдина. Нeгoвoтo тeлo кралoт Владислав гo прeнeл вo Милeшeвo, oд кадe штo [[Коџа Синан Паша]] гo крeнал и запалил на Врачар вo [[Бeлград]], на [[27 април]] [[1595]] гoдина.<ref>„Охридски пролог“ стр. 18</ref>.
 
Православната црква неговиот ден го чествува на [[14 јануари]].
 
== Наводи ==
{{наводи}}