Мион: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 31:
}}
'''Мион''' '''(μ)''' — [[елементарна честичка]] слична на [[електрон]]от, со [[електричен полнеж]] од −1 ''e'' и [[спин|спин {{frac|1|2}}]], но со многу поголема маса ({{val|105.7|ul=MeV/c2}}). Тој е класифициран како Lepton, заедно со електрони (маса 0,511 MeV / с2), на тау (маса 1.776,82 MeV / C2), и три неутрони (електрони неутрони νЕ, Мион неутрон νμ и тау неутрон ντ). Како што е во случај со другите лептони, на Мионите не им се верува дека имаат било каква под-структура.Мионите се нестабилни субатомски честички со среден животен век од 2,2 μs. Меѓу сите познати нестабилни субатомски честички, само на неутронската (трае околу 15 минути) и некои атомски јадра имаат подолг животен век; другите се распаѓаaт значително побрзо. Кога ке се распадне еден Мион од него најчесто произлегуваат еден електрон и два различни нeутрони.
Мионите имаат маса од 105.7 MeV / с2, што е околу 207 пати поголема од онаа на електронот. Поради нивната голема маса, Мионите не се толку остро забрани кога тие се соочуваат со електромагнетни полиња, и не испуштаат колку bremsstrahlung (бавно зрачење). Ова им овозможува на Мионите на дадена енергија да навлезат многу подлабоко во материјата од електрони, со оглед на забавување на електрони и миони се должи пред се губење на енергија со механизам bremsstrahlung. Како пример, т.н. "секундарни миони", генерирани од космичките зраци кои можат да продрат до површината на Земјата, па дури и во длабоките
Ред 41 ⟶ 39:
== Историја ==
Mионите се откриени од страна на [https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BB_%D0%94%D0%B5%D1%98%D0%B2%D0%B8%D0%B4_%D0%90%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D1%80%D1%81%D0%BE%D0%BD Карл Дејвид Андерсон] и [https://en.wikipedia.org/wiki/Seth_Neddermeyer Seth Neddermeyer] во Caltech во 1936 година, за време на студирањето космички зрачења. Андерсон ги забележал овие честички како криви честички и поинакви од електроните и други познати честички кои поминувале низ [[Магнетно поле|магнетното поле]]. Тие се негативно наелектризирани криви помалку остри од електроните, но повеќе остри од [[Протон|протоните]]. Се претпоставува дека големината на нивниот негативен [[електричен полнеж]] е еднаква на онаа на електроните и дека нивната маса е поголема од еден електрон, но помала од еден протон. Постоењето на Mионот беше потврдено во 1937 година од страна на облак комора експеримент на [https://en.wikipedia.org/wiki/J._Curry_Street JC Стрит] и ЕК Стивенсон.
Ред 62 ⟶ 60:
Средниот животен век на, τ = 1 / Γ, (позитивен) Mион е (2,1969811 ± 0,0000022) μs.
Mионовото пропаѓање широко произлегува од златното правило на [[Енрико Ферми|Ферми]] следува право на зависност петтиот моќ Сарџент за mμ,
<math>\Gamma=\frac{G_F^2 m_\mu^5}{192\pi^3}I\left(\frac{m_e^2}{m_\mu^2}\right),</math>
каде што, <math>I(x)=1-8x-12x^2\ln x+8x^3-x^4</math> е постојана спрега на Ферми и е дел од максималната енергија што се пренесува на електроните.
== Мионови Атоми ==
Мионот е првата елементарна честичка откриена дека не се појавува и во обичните [[Атом|атоми]]. Негативни миони може сепак да формираат мионови атоми (исто така наречени му-Месиќ атоми), со замена на еден електрон во обичните атоми.
Mион Mион хелиум е создаден со замена на Mион за еден од електроните во хелиум-4.
Позитивниот Mион кога ќе застане во нормалната материја, исто така може да се поврзе на електрони и формира егзотичен атом познат како muonium (MU)
==Поврзано==
| |||