Така што се зема во предвид растењето на модулот на негативна енергија на електронско поле наназад во времето, [[Ернст Штукелберг]] сликовито увидел дека честичката и античестичката имаат еднаква маса и спин, но спротивен полнеж. Ова му дозволило да ја запише [[теорија на пертубација (квантна механика)|тероријата на испреплетеностапертубација]] со прецизни дијаграми. Фајнман подоцна дал независнанезависно систематскасистемско деривацијаизведување на овие дијаграми од формализамформализмот на честичкачестичките, кои се наречени [[Фајнманови дијаграми]]. Секоја линија на дијаграмот претставува честичка која се ширидвижи нанапред или наназад во времето. Оваа техника е најпознат метод за пресметување на амплитуди во [[теорија на квантното поле|теоријата на квантноквантното поле]].
Бидејќи оваа слика прво била развиена од Ернст Штукелберг, а Фајнман ја разработил, е нареченанаречено Фајнман–Штукелберг интерпретацијатолкување во чест на двајцата научници.
Како последицаПоследица од сето ова било, Вилата образложувалобразложил дека претпоставката дека антиматеријата е CPT-трансформирана материја би имплицирала дека гравитацискотогравитационот заемодејство меѓу материјата и антиматеријата е одбивнаодбивно. <ref>M. Villata, [http://iopscience.iop.org/0295-5075/94/2/20001 CPT symmetry and antimatter gravity in general relativity], 2011, EPL (Europhysics Letters) 94, 20001</ref>
