Репликација на ДНК: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 1:
[[Податотека:DNA_replication_split.svg|thumb|200px|right|Репликација на ДНК. Двојноспиралната молекула на ДНК се одмотува и секоја одмотана верига служи како шаблон за синтеза на нова, основајќи се на комплементарноста на базните парови.]]
'''Репликација''' или '''удвојување''' (од ''replica'' што значи ''примерок'') — процес во [[генетика]]та со кој молекулата на [[ДНК]] се удвојува. Оваа активност се случува во [[интерфаза]]та од [[Делба на клетките|клеточниот циклус]] и преку неа клетките кои ќе се добијат од клеточната делба го наследуваат целокупниот [[геном]], односно целосниот сет од [[ген]]и присутни во еден организам. Кај [[еукариот]]ите, молекулите на ДНК кои го градат геномот се поврзани со [[протеинбелковина|белковини]]и и влегуваат во состав на [[хромозом]]ите, од кои секој содржи единечна линеарна ДНК молекула. Еукариотските хромозоми се наоѓаат во [[Клеточно јадро|клеточното јадро]]. Геномите на [[Бактерија|бактериските]] клетки ([[прокариот]]и), кај кои отсуствува јадрото, се најчесто кружни ДНК молекули (наречени [[плазмид]]и) кои се поврзуваат со посебни структури во [[Клеточна мембрана|клеточната мембрана]] (означени како [[епизом]]и). И покрај големата [[Еволуција|еволуциска]] разлика помеѓу прокариотите и еукариотите која се мери во милиони години, карактеристиките на процесот на репликација се зачувани и се многу слични кај двете големи групи на живи организми.
 
== Општ осврт ==
Ред 12:
Репликацијата на ДНК започнува на посебни места наречени ''изворни места'' (origins) на ДНК репликацијата. Еукариотските ДНК молекули содржат повеќе репликациски изворни места, сместени во интервали од околу 100.000 базни парови (100 [[Килобаза|килобази]] на парови или 100 kb) долж ДНК молекулата. Постојат 6 билиони базни парови во човечкиот геном, сместени на 46 хромозоми, па според овој податок, секој хромозом ќе има многу изворни места за репликација. Прокариотските хромозоми најчесто имаат едно изворно место.
 
Репликациските изворни места се составени од посебни секвенци на ДНК кои се препознаваат по репликациските иницирачкизачетнички протеинибелковини, кои се врзуваат за изворните секвенци за да помогнат во подредувањето на другите протеини потребни за ДНК репликација на овие места. Еукариотскиот иницирачкизачетнички протеин е комплекс кој се состои од шест различни подединици означени со името ''[[изворен признавачки комплекс]]'' (origin recognition complex или ORC). Бактерискиот иницирачкизачетнички протеин е наречен [[ДНК А протеин]]. Времетраењето на репликацијата е зависно од подредувањето на комплексите на изворните места.
 
Одделните етапи од почетната фаза на репликацијата се подобро проучени кај бактериите отколку кај еукариотите, но неколку клучни етапи се заеднички за двете групи. ''Првата етапа'' е [[Изомерија|промена во конформацијата]] на иницирачкиотзачетничкиот протеин, што предизвикува ограничено "топење" (така се нарекува одделувањето на двете вериги) на двоспиралната ДНК веднаш до врзувачкото место за иницирачкиотзачетничкиот протеин. По ова, на комплексот ДНК ланец-иницијаторзачетник се приклучуваат уште два протеина, и тоа [[ДНК хеликаза]] и [[ДНК примаза]]. Почетната етапа на репликацијата започнува со активација на хеликазата и примазата, како и со понатамошното вклучување на ДНК полимеразата. Кај прокариотите постои друга форма на овој ензим - [[ДНК полимераза III]]. Вклучени се и други протеини (види понатаму).
 
== Репликациска вилушка ==