Мирча Елијаде: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 120:
Елијаде бил три седмици во ќелија во штабот на ''[[Сигуранта Статулуи]]'', во обид да потпише "изјава за раздружување" од Железна гарда, но тој одбил.<ref name="Ornea, p.209">Ornea, p.209</ref> Во август бил префрлен во привремениот камп во [[Миеркуреа-Чиук]]. Кога во октомври 1938 година почнал да кашла крв, бил одведен во клиниката [[Мороени]].<ref name="Ornea, p.209"/> Бил пуштен на 12 ноември, и времето го минувал пишувајќи ја драмата ''Ифигенија''.<ref name="aoamniotica"/> Во април 1940 година, со помош на [[Александру Розети]], станал културно аташе во [[Британското кралство]], местото било укинато кога романско-британските односи биле прекинати.<ref name="Ornea, p.209"/>
<!-- ++▼
After leaving London he was assigned the office of Counsel and [[Press secretary|Press Officer]] (later Cultural Attaché) to the Romanian Embassy in [[Portugal]],<ref name="pcommare"/><ref>''Biografie'', in Handoca; Nastasă, p.442</ref><ref name="cavrcitim">[[Cătălin Avramescu]], [http://www.dilemaveche.ro/index.php?nr=135&cmd=articol&id=3508 "Citim una, înţelegem alta" ("We Read One Thing and Understand Another")], in ''[[Dilema Veche]]'', Vol. III, August 2006; retrieved January 28, 2008 {{ro icon}}</ref><ref name="mlimpost">[[Michael Löwy]], [http://assr.revues.org/document3128.html Review of Daniel Dubuisson, ''Impostures et pseudo-science. L'œuvre de Mircea Eliade''], in [http://assr.revues.org/ ''Archives de Science Sociale et Religion''], 132 (2005) {{fr icon}}; retrieved January 22, 2008</ref> where he was kept on as diplomat by the [[National Legionary State]] (the Iron Guard government) and, ultimately, by [[Ion Antonescu]]'s regime. His office involved disseminating propaganda in favor of the Romanian state.<ref name="pcommare"/> In February 1941, weeks after the bloody [[Legionnaires' rebellion and Bucharest pogrom|Legionary Rebellion]] was crushed by Antonescu, ''Iphigenia'' was staged by the [[National Theater Bucharest]]—the play soon raised doubts that it owed inspiration to the Iron Guard's ideology, and even that its inclusion in the program was a Legionary attempt at subversion.<ref name="aoamniotica"/>▼
▲
Во 1942 година, Елијаде пишува книга во која ја фали ''[[Нова држава(Португалија)|новата држава]]'', воспоставена во Португалија од [[Антонио де Оливеира Салазар]],<ref name="mlimpost"/><ref name="mesalaz">Eliade, ''Salazar'', in "Eliade despre Salazar" ("Eliade on Salazar"), ''[[Evenimentul Zilei]]'', October 13, 2002</ref><ref>Ellwood, p.90</ref> изјаснувајќи се дека "Салазаровата држава, христијнството и [[Тоталитаризам|тоталитаризмот]] се засноваат на љубов".<ref name="mesalaz"/> На 7 јули истата година, бил примен лично од Салазар, кој пак го задолжил Елијаде да го предупреди Антонеску да ја повлече [[романската армија]] од [[Источен фронт(Втора светска војна)|Источниот фронт]] ("[Да сум на негово место], не би бил алчен за [[Русија]]").<ref name="in Handoca">Eliade, in Handoca</ref> Елијаде тврдел дека, поради контактот со лидерот на таа неутрална земја, бил под надзор на [[Гестапо]], но дека успеал Салазаровиот совет да му го пренесе на [[Михаи Антонеску]], романскиот [[Список на романски министри за надворешни работи|министер за надворешни работи]].<ref name="rossfriesian"/><ref name="in Handoca"/>
Во есента 1943 година, отпатувал во [[Германска окупација на Франција за време на Втората светска војна|окупирана Франција]], каде што му се придружил на [[Емил Сиоран]], се среќавал со [[Жорж Димезил]] и со [[Колаборационизам|колаборационистичкиот]] писател [[Пол Моран]].<ref name="pcommare"/> Тогаш се пријавил за лектор на [[Универзитет во Букурешт|Универзитетот во Букурешт]], но отпаднал од трката оставајќи ги [[Константин Ноика]] и [[Ион Зафиреску]] да се борат за тоа работно место.<ref>Nastasă, p.442–443</ref> Во своите лични белешки Елијаде напишал дека не се интересирал веќе за тоа место зашто по патувањата во странство бил убеден дека има "нешто значајно да каже" и дека не може да функционира ограничен од една "минорна културa".<ref name="pcommare"/> За време на војната, Елијаде патувал во [[Берлин]], каде што го запознал контроверзниот политички теоретичар [[Карл Шмит]],<ref name="vilasanjpaseo"/><ref name="pcommare"/> и често ја посетувал [[Шпанија во време на Франко|франкистичка Шпанија]], каде што во 1944 година присуствувал на научен конгрес во [[Кордоба, Шпанија|Кордоба]].<ref name="pcommare"/><ref name="jgspania">Joaquín Garrigós, [http://www.dilemaveche.ro/index.php?nr=191&cmd=articol&id=6740 "Pasiunea lui Mircea Eliade pentru Spania" ("Mircea Eliade's Passion for Spain")], in ''[[Dilema Veche]]'', Vol. IV, October 2007; retrieved January 21, 2008 {{ro icon}}</ref><ref name="aoopium">[[Andrei Oişteanu]], [http://www.revista22.ro/html/index.php?nr=2007-05-11&art=3719 "Mircea Eliade, de la opium la amfetamine" ("Mircea Eliade, from Opium to Amphetamines")], in ''[[22 (magazine)|22]]'', Nr. 896, May 2007; retrieved January 17, 2008 {{ro icon}}</ref> За време на тие патувања во Шпанија, Елијаде ги запознал филозофите [[Хозе Ортега и Гасет]] и [[Еугени д’Орс]]. Се спријателил со Д’Орс и се сретнал неколкупати со него по војната.<ref name="jgspania"/>
Nina Eliade fell ill with [[uterine cancer]] and died during their stay in [[Lisbon]], in late 1944. As the widower later wrote, the disease was probably caused by an [[abortion]] procedure she had undergone at an early stage of their relationship.<ref name="pcommare"/> He came to suffer with [[clinical depression]], which increased as Romania and her [[Axis Powers|Axis]] allies suffered major defeats on the Eastern Front.<ref name="pcommare"/><ref name="aoopium"/> Contemplating a return to Romania as a soldier or a [[monk]],<ref name="pcommare"/> he was on a continuous search for effective [[antidepressant]]s, medicating himself with [[passion flower]] extract, and, eventually, with [[methamphetamine]].<ref name="aoopium"/> This was probably not his first experience with drugs: vague mentions in his notebooks have been read as indication that Mircea Eliade was taking [[opium]] during his travels to [[Calcutta]].<ref name="aoopium"/> Later, discussing the works of [[Aldous Huxley]], Eliade wrote that the British author's use of [[mescaline]] as a source of inspiration had something in common with his own experience, indicating 1945 as a date of reference and adding that it was "needless to explain why that is".<ref name="aoopium"/>▼
▲Nina Eliade fell ill with [[uterine cancer]] and died during their stay in [[Lisbon]], in late 1944. As the widower later wrote, the disease was probably caused by an [[abortion]] procedure she had undergone at an early stage of their relationship.<ref name="pcommare"/> He came to suffer with [[clinical depression]], which increased as Romania and her [[Axis Powers|Axis]] allies suffered major defeats on the Eastern Front.<ref name="pcommare"/><ref name="aoopium"/> Contemplating a return to Romania as a soldier or a [[monk]],<ref name="pcommare"/> he was on a continuous search for effective [[antidepressant]]s, medicating himself with [[passion flower]] extract, and, eventually, with [[methamphetamine]].<ref name="aoopium"/> This was probably not his first experience with drugs: vague mentions in his notebooks have been read as indication that Mircea Eliade was taking [[opium]] during his travels to [[Calcutta]].<ref name="aoopium"/> Later, discussing the works of [[Aldous Huxley]], Eliade wrote that the British author's use of [[mescaline]] as a source of inspiration had something in common with his own experience, indicating 1945 as a date of reference and adding that it was "needless to explain why that is".<ref name="aoopium"/>
▲<!-- ++
-->
|