Црква „Св. Пантелејмон“ - Горно Нерези: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
поправка на правопис |
||
Ред 25:
|површина=
}}
„'''Св. Пантелејмон'''
[[File:Freskozivopis-Sv.Pantelejmon-Nerezi.JPG|мини|left|250п|Фрескоживописот на сводот од црквата]]
Црквата била подигната од византискиот принц Алексеј Ангел син на Константин Ангел и Теодора, ќерка на византискиот император [[Алексеј I Комнин]] (1081 - 1118). За подигањето на црквата во [[1164]] година сведочи натписот на мермерниот надвратник помеѓу нартексот и наосот на црквата, а чија содржината вели:
Ред 33:
== Градба ==
Црквата, според своите димензии, спаѓа во редот на помалите цркви од типот впишан крст во правоаголен простор, односно комбинација со слободен крст. За градење на црквата бил употребен обичен кршен камен, изваден во околината на манастирот и тули, кои со големо мајсторство се претворени во полихромни површини што го нагласува
[[Податотека:Gornonereški manastir 1.JPG|мини|лево|Конак во манастирот]]
Од времето на градењето на црквата во 1164 година до [[1555]] година, кога во овој крај се случил еден од посилните земјотреси, манастирот бил целосно сочуван. Какви биле и колку настрадале старите манастирски конаци не е познато, но за црквата со сигурност се знае дека ја загубила централната купола во којашто, може да се претпостави, бил насликан [[Исус Христос]] [[Седржител]], со фигурите на пророците фланкирани од страните на осумте прозорци. Биле оштетени и некои од сводовите, во кои биле насликани композиции што ги илустрираат Големите празници. Работејќи врз новиот живопис зографите настојувале да го сочуваат секој квадратен сантиметар од стариот, подредувајќи го својот цртеж и композиција кон фрагментарно сочуваните фигури од стариот живопис. Овие настојувања посебно ги илустрира композицијата
Во втората половина на XIX век врз постариот живопис бил насликан нов кој бил дело на невешт зограф, и со кој целосно бил покриен стариот живопис. Во 1926 година повторно е откриен поголем дел од стариот живопис.
Ред 43:
== Живопис ==
[[Податотека:Freski vo Sv. Pantelejmon od Nerezi 0111.JPG|мини|десно|250п|Фреска: Симнувањето од крстот (1164)]]
Над
Во источниот дел на црквата, на челната страна, во посебни, копаничарски обработени штукатурни рамки украсени со [[орнамент]] од преплет на [[лозница]] широки листови и стилизирани [[паун]]и, се насликани од едната страна патронот на црквата Св. Пантелејмон, а од другата Св. Богородица со малиот Христос в раце. Св. Пантелејмон е претставен како висок, нежен и облагороден младич, кој во десната рака држи скалпел, а во левата кутија за лекови. Овие фигури со своите штукатурни рамки сочинуваат една целина со камениот иконостас од кој до денес останале: архитривната греда, еден столб со капител и дел од парапетна плоча.
Живописот во нерешката црква, е дело на повеќе раце, пред сè на рацете на двајцата главни мајстори. Тие се разликуваат помеѓу себе не толку спорèд цртежот колку според колоритот. В. Лазарев смета дека живописот го работеле неколкумина мајстори (четворица или петмина) и дека главниот мајстор е повиканиот мајстор кој дошол од Цариград. Неговата рака го извела живописот на најодговорните и најосветлените делови во црквата, а на тој дел му припаѓаат и најзначајните досега сочувани композиции: [[Сретение]], [[Преображение]], [[Лазарево
[[Податотека:Lamentation icon Nerezi MK.jpg|мини|десно|250п|Оплакување Христово]]
Ред 58:
Споредувањето на сликарството на нерешките мајстори со Џото, само по себе наметнува едно прашање на ренесансните елементи во оваа сликарство.
Ликовите и композициите изведени со рацете на нерешките мајстори, претставуваат единствена галерија на врвните
== Поврзано ==
|