Кинеска граматика: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 32:
Мандаринскиот исто така обликува [[придавски израз]]и наместо [[зависност (лингвистика)|зависност]] кај речениците, на пример:
 
*{{ruby-zh-p|被|беи}}{{ruby-zh-p|我|во}}{{ruby-zh-p|骑|чи}}{{ruby-zh-p|过|гуо}}{{ruby-zh-p|的|де}}{{ruby-zh-p|马|ма}} [被我騎過的馬]<br/>„од мене јаван коњ“ = коњот што го јавав
*{{ruby-zh-p|给|геи}}{{ruby-zh-p|人|жен}}{{ruby-zh-p|烦|фан}}{{ruby-zh-p|恼|нао}}{{ruby-zh-p|的|де}}{{ruby-zh-p|事|ши}}{{ruby-zh-p|情|чинг}} [給人煩惱的事情]<br/>„дава-луѓе-грижачка работа“ или „за луѓе загрижувачка работа“ = работа што загрижува луѓе
 
Ред 130:
Најпосле, кинеските именки бараат ''мерачи'' (''мерни зборови'' или ''класификатори'') за да можат се избројат. Значи кога се назначува количеството на избројливата именка, мерачот мора да се согласи со именката. Затоа мораме да кажеме „兩頭牛/两头牛 две глава говеда“, не две крави, со тоа што „頭/头 глава“ е мерната единица, или [[мерен збор]]. Овој феномен е чест кај [[источноазиски јазици|источноазиските јазици]]. Ова го наоѓаме и во македонскиот, каде велиме: „две рала чевли“, „ѕевгар волови“, „три шишиња ракија“ (три ракии).
 
Мерачите служат слична, но не иста функција како родот на именките кај индоевропските јазици. Додека постојат можеби стотици мерачи кои мораат да се запамтат за секоја именка посебно,огромен дел од зборовите обично користат „個/个 ге“, аналогно на среден род, и многу од оние кои користат други можат да користат и „個/个“ по желба на говорникот. Меѓутоа мерачите не се соема аналогни на род, бидејќи тие често носат лексичко значење. Мерните зборови имаат свои поврзани групи на именки сродни по значење, како да речеме "條/条 тиао" за долги, тенки предмети и животни (на пр. гајтани, змии или риби), „把 ба“ за предмети со рачки (на пр. ножеви, чадори) „張/张 zhāng“џанг“ за хартија и хартиени предмети (фотографии и др). Меѓутоа мерачите на многу именки се и произволни. „Маса“ (桌子 џуоце) е ''џанг'' именка, а „столче“ (椅子 јице) е ''ба'' именка, додека друг збор за столче, „денгце“ е именка од среден род „个“.
 
Наставките за неодредените и демонстративните членови исто така мораат да се сложат со соодветниот мерач на именката. На пример, „гоу“ значи куче или „кучето“. Но за да дадеме на знаење дека „тоа/тоа (кон обратениот) /ова куче“ (демонстратив) треба да речеме „неиџе/наџе/џеиџе гоу“, а за да речеме „куче“ велиме „јиџе гоу“, каде наставката „-џе“ се сложува по „род“ со именката „гоу“. На ваков начин, „тоа/тоа (кон обратениот) ова/куќа“ се „неицуо/нацуо/џецуо/јицуо фангце“, каде наставката -цуо се сложува со именката „фангце“.