Состојба на материјата: Разлика помеѓу преработките

Гасовитите супстанции немаат ниту сопствена форма, ниту сопствен волумен. Нивните молекули се движат хаотично во сите правци ([[Брауново движење]]). Главна карактеристика на гасовите е нивната тенденција да го заземаат целиот простор што им е на располагање, односно максимално да се шират. Сето ова укажува на многу слабите интеракции меѓу молекулите во гасовите. Ако гасот е изграден од [[Неполарна молекула|неполарни молекули]], што е доста често, меѓу нив дејствуваат [[Лондонови привлечни сили]].

 

Плазма е посебен тип на агрегатна состојба, која ретко се среќава на [[Земја]]та, но доста е застапена во [[вселена]]та. Плазмата е јонизиран гас, што значи дека барем еден [[електрон]] е дисоциран од голем дел на молекулата. Слободните [[Електричен полнеж|електрични полнежи]] ја прават плазмата [[Електричен проводник|проводник на електрицитет]], така што таа реагира на [[електромагнетно поле]]. Оваа, четврта агрегатна состојба на материјата, првпат била идентификувана од сер [[Вилијам Крукс]] во [[1879]] година, а го добила името „плазма“ од [[Ирвинг Лангмуир]] во [[1928]], бидејќи го потсетувала на [[Крвна плазма|крвната плазма]].